Lezersrecensie
Onmenselijk regime anno 1998-2016
D.B. John is journalist en schrijver.
Hij woonde lange tijd in Zuid-Korea.
Hij is één van de weinige westerlingen die Zuid-Korea regelmatig bezocht heeft.
Op dit moment werkt hij in Londen.
Dit boek doet denken aan Martin Cruz Smith en Robert Harris.
Een meesterlijke weergave van het angstaanjagende dagelijkse leven in Noord-Korea(The Guardian)
Buiten gewoon slim,vindingrijk en razend spannend. Dit is een belangrijk boek.(Lee Child)
Het idee achter het boek is een bezoek aan Noord-Korea in 2012.
Veel aspecten van Noord-Korea zijn vreemder dan verdichtsels dus lezers willen misschien wel weten welke elementen van de roman op feiten berusten.
De auteur belicht alles toe op het einde van het verhaal.
Twaalf jaar nadat Jenna Williams zus van een strand verdween in Zuid-Korea wil ze wel eens weten of haar zus nog leeft.
Destijds werd vertelt dat Soo-min wellicht verdronken is .
Ook al was de zee kalm en werd haar lichaam nooit gevonden.
Jenna gelooft hier niet in ze voelt dat haar tweelingszus nog leeft.
Geruchten dat Noord-Koreaanse spionnen jonge mensen ontvoerden werden ontkent.
Ze blijft naar aanwijzingen zoeken en probeert toegang te krijgen tot het geheimzinnige en afgesloten land en zo trekt ze de aandacht van de CIA .
Het boekt bevat drie verhaallijnen.
Enerzijds vanuit Jenna haar zoektocht vanaf het moment dat ze aanwijzigingen vind dat haar zus nog leeft tot .....
Een tweede verhaallijn komt vanuit Mevrouw Moon en haar overleving in het strenge regime in de Provincie Ryanggang Noord-Korea
Een derde verhaallijn komt vanuit de Noord-Koreaanse diplomaat Cho Sang-ho.
Hun levens komen op een bepaald punt samen als Jenna voor de CIA gaat werken en ontdekt dat haar zus in een afgesloten strafkamp zit en Cho in de problemen komt waardoor hij wil overlopen naar het westen.
Jenna besluit dat ze haar zus moet helpen en neemt deel aan een geheime en zeer gevaarlijke missie diep in het hart van het Noord-Koreaanse regime.Cho word opgejaagd door zijn eigen geheime dienst en heeft Jenna's hulp nodig.
Mevrouw Moon zit inmiddels ook diep in de problemen en moet vluchten.
Op dit punt komt het tot het plot van het hele verhaal dat de drie verhaallijnen samen komen.
Dit verhaal is ter nagedachtenis aan Nick Walker
1970-2016
Dat deze onmenselijkheden anno 2016 nog konden gebeuren is onbegrijpelijk.
Soo-min verdween in 1998 in 2010 twaalf jaar later komt Jenna via een list te weten waar haar zus is het duurt nog 6jaar eer ze haar kan bevrijden..
In een thriller gebeurt minstens één moord in dit boek zijn het ontelbare.
Toch zou ik dit boek omschrijven als een misdaadverhaal.
Hier volgt nog een grappig citaat.
De twee functionarissen liepen naar de vader-zoon portretten namen ze van de muur ,lieten hun gehandschoende vingers over het glas en de lijsten glijden en hielden ze vervolgens tegen het licht op zoek naar stofjes.
Ze maakte ze elke dag schoon en ze blonken toch was ze altijd bezorgd bij een inspectie. De mannen hingen ze uiterst voorzichtig weer aan de muur en knikten naar haar.
Tijdens het weglopen zagen ze de opwinbare zaklantaarn(verboden object)op tafel liggen.
Geitenkak(grappig woord om te omschrijven hoe de auteur weergeeft dat de vrouw schrikt)
Hij woonde lange tijd in Zuid-Korea.
Hij is één van de weinige westerlingen die Zuid-Korea regelmatig bezocht heeft.
Op dit moment werkt hij in Londen.
Dit boek doet denken aan Martin Cruz Smith en Robert Harris.
Een meesterlijke weergave van het angstaanjagende dagelijkse leven in Noord-Korea(The Guardian)
Buiten gewoon slim,vindingrijk en razend spannend. Dit is een belangrijk boek.(Lee Child)
Het idee achter het boek is een bezoek aan Noord-Korea in 2012.
Veel aspecten van Noord-Korea zijn vreemder dan verdichtsels dus lezers willen misschien wel weten welke elementen van de roman op feiten berusten.
De auteur belicht alles toe op het einde van het verhaal.
Twaalf jaar nadat Jenna Williams zus van een strand verdween in Zuid-Korea wil ze wel eens weten of haar zus nog leeft.
Destijds werd vertelt dat Soo-min wellicht verdronken is .
Ook al was de zee kalm en werd haar lichaam nooit gevonden.
Jenna gelooft hier niet in ze voelt dat haar tweelingszus nog leeft.
Geruchten dat Noord-Koreaanse spionnen jonge mensen ontvoerden werden ontkent.
Ze blijft naar aanwijzingen zoeken en probeert toegang te krijgen tot het geheimzinnige en afgesloten land en zo trekt ze de aandacht van de CIA .
Het boekt bevat drie verhaallijnen.
Enerzijds vanuit Jenna haar zoektocht vanaf het moment dat ze aanwijzigingen vind dat haar zus nog leeft tot .....
Een tweede verhaallijn komt vanuit Mevrouw Moon en haar overleving in het strenge regime in de Provincie Ryanggang Noord-Korea
Een derde verhaallijn komt vanuit de Noord-Koreaanse diplomaat Cho Sang-ho.
Hun levens komen op een bepaald punt samen als Jenna voor de CIA gaat werken en ontdekt dat haar zus in een afgesloten strafkamp zit en Cho in de problemen komt waardoor hij wil overlopen naar het westen.
Jenna besluit dat ze haar zus moet helpen en neemt deel aan een geheime en zeer gevaarlijke missie diep in het hart van het Noord-Koreaanse regime.Cho word opgejaagd door zijn eigen geheime dienst en heeft Jenna's hulp nodig.
Mevrouw Moon zit inmiddels ook diep in de problemen en moet vluchten.
Op dit punt komt het tot het plot van het hele verhaal dat de drie verhaallijnen samen komen.
Dit verhaal is ter nagedachtenis aan Nick Walker
1970-2016
Dat deze onmenselijkheden anno 2016 nog konden gebeuren is onbegrijpelijk.
Soo-min verdween in 1998 in 2010 twaalf jaar later komt Jenna via een list te weten waar haar zus is het duurt nog 6jaar eer ze haar kan bevrijden..
In een thriller gebeurt minstens één moord in dit boek zijn het ontelbare.
Toch zou ik dit boek omschrijven als een misdaadverhaal.
Hier volgt nog een grappig citaat.
De twee functionarissen liepen naar de vader-zoon portretten namen ze van de muur ,lieten hun gehandschoende vingers over het glas en de lijsten glijden en hielden ze vervolgens tegen het licht op zoek naar stofjes.
Ze maakte ze elke dag schoon en ze blonken toch was ze altijd bezorgd bij een inspectie. De mannen hingen ze uiterst voorzichtig weer aan de muur en knikten naar haar.
Tijdens het weglopen zagen ze de opwinbare zaklantaarn(verboden object)op tafel liggen.
Geitenkak(grappig woord om te omschrijven hoe de auteur weergeeft dat de vrouw schrikt)
1
Reageer op deze recensie