Een best wel ongelofelijk goed boek!

Wat is het toch heerlijk als een boek je even laat wonen in een andere wereld.
En als je die wereld al kent uit deel één, voelt het als thuiskomen en oude vrienden terugzien.
Zo voelde het voor mij met ‘De best wel ongelofelijke terugkeer van Torre’ van Annekarijn Overduin.

Wat was het fijn om weer mee te leven met Torre, oom Fons, geit Natneus (een jaartje ouder, maar nog steeds heerlijk eigenwijs én trouw ) en het aardvolk. Maar ook de nieuwe personages stalen mijn hart – zoals het raadselachtige meisje Aira en het vergeetachtige aardvrouwtje Vosse.

De schrijfstijl van Annekarijn Overduin is zó levendig, dat ik de afgelopen dagen echt even in de bergen was.
Zinnen als:
‘De zon was al achter de bergkam weggezakt en het laatste beetje licht verfde de berghellingen grijsblauw.’
en
‘Na de regen van gisteren dampte de wereld vandaag als een bord soep en het rook naar nat gras, geit en dennennaalden.’
maken dat je de omgeving bijna ruikt en er echt een beetje bent.

En dan die prachtige illustraties van Sophie Pluim – ze maken de wereld helemaal af.

Naast avontuur en fantasie zit er ook veel humor in het verhaal, vooral dankzij het aardvolk dat onze taal maar gek vindt.
‘Wat bene nou weer een foto?’ vraagt Oude Norf.
Als Torre uitlegt dat het een soort ‘echte tekening’ is, volgt een heerlijke discussie.
En ‘volgers’? Lopen die echt achter je aan?
Perfecte aanleiding om met kinderen te praten over taal en uitdrukkingen.

Wat ik extra knap vind: er zit daarnaast ook nog echte emotie en gelaagdheid in het verhaal.
Door treffende vergelijkingen voelde ik die meteen. Zoals:
‘Die gedachte had zwaarder gevoeld dan de tas op zijn rug.’
Of na iets uitspreken wat Torre dwarszat:
‘Het voelde alsof hij een bowlingbal had uitgespuugd.’

Ik kan dan ook niet anders dan (om met de woorden van oude Norf te spreken) ‘overal gaan lopen rondtoeteren’ dat dit een prachtig boek is!

Dank Gottmer Kinderboeken voor dit heerlijke avontuur!

Instagram: @leesadvies