Maranke Rinck over Nooit denk ik aan niets

Heb je dat ook weleens: dat je een gedicht leest en dat je zeker weet dat het voor jou geschreven is? Speciaal voor jou? Ik heb dat met bijna alle gedichten in het poëzie prentenboek ‘Nooit denk ik aan niets’, van Hans en Monique Hagen met prenten van Charlotte Dematons. Elk gedicht en elk beeld raken iets persoonlijks. Bij dezen wil ik de kunstenaars dus hartelijk bedanken dat ze helemaal speciaal voor mij zoveel prachtigs hebben gemaakt.

Het begint al met de vliegtoren op het omslag. Heeft Charlotte Dematons bij mij om de hoek zitten tekenen? Ik woon vlakbij zo’n vliegtoren. In het boek hoort de toren bij het gedicht Vreemde vogel. Dat begint zo: ‘zijn wij familie / vraagt de vogel / aan het vliegtuig / kom eens dichterbij…’

Vliegtuigen en vogels. Wat is het verschil voor een kind? Dagelijks roept mijn jongste dochter stralend naar de voorbijvliegende meeuwen: ‘Vliegtuig!’ Of wanneer er een vliegtuig langs raast: ‘Vogel!’

Werkelijkheid en fantasie lopen door elkaar bij jonge kinderen. Ze leggen verbanden waar je als volwassene jaloers op mag zijn. Daarom zijn de gedichten van Hans en Monique Hagen zo fijn. Het zijn licht filosofische inkijkjes in de hoofden van jonge kinderen en hun omgeving. Ze tillen herkenbare situaties en emoties op naar een schoonheid waar je het warm van krijgt. En dat met maar heel weinig woorden. En zonder gevoelens uit de weg te gaan. De opa in het gedicht Altijd zegt: ‘jij groeit uit je schoenen / ik groei uit mijn tijd. En daarna weer hoopgevend: altijd bestaat niet zegt opa / maar we hebben nog zeeën / wat zullen we doen / met die tijd voor ons tweeën.’

De gedichten zijn net liedjes, waarbij je de muziek in je hoofd hoort. Met heerlijke schilderijtjes die het compleet maken en er nog een eigen verhaal aan toevoegen. Charlotte Dematons schildert fenomenaal, dat weet je natuurlijk allang. Maar nu tekent ze niet alleen realistisch. Ze tekent de hemel en ze tekent boos en de wind en ook dat doet ze geweldig.

En dat vinden heel veel meer mensen. De reacties op dit boek zijn laaiend enthousiast. Kijk maar naar de lijst lovende recensies op de website hanshagen.nl. Misschien is Nooit denk ik aan niets dus niet alleen speciaal voor mij. Misschien is het speciaal voor iedereen! Koop het maar gauw en zet het rechtop in je vensterbank, op je nachtkastje of op dat ene plankje voor mooie dingen. En pak het er daarna weer vaak vanaf om te lezen, om uit vóór te lezen en om gewoon te kijken, te kijken en nog eens te kijken.

Maranke Rinck.