Sterk verhaal, kon nog aangrijpender

Ik las Vlinderslag als dwarsligger op een paar dagen uit. Nochtans vond ik het bij momenten wel langdradig en met onnodig veel herhaling...
Wat vond ik goed: de spanning bij de reis tussen Syrië en Duitsland. Niet enkel de vreselijke boottocht die Yusra en haar zus Sara samen maken maar het eindeloze wachten op ongure plekken en onderhandelen met onbetrouwbare mensenhandelaars, vond ik heel spannend en aangrijpend. Daar kreeg ik zelf ook een knoop van in mijn maag. Een echte eye-opener is ook dat de vluchtelingen die tot in Europa geraken, meestal de mensen zijn die het in hun eigen land ook al goed hadden. Want een overtocht kosten duizenden euro's. Zij kiezen er niet voor om vluchteling te worden, het leven is gewoon onhoudbaar in hun eigen land. Dat is iets wat heel veel mensen vergeten.
Wat vond ik minder goed: in het eerste deel wordt omschreven hoe dicht de oorlog tot bij hun gezin en omgeving komt, maar het is nogal afstandelijk verwoord. Het leek meer op een opsomming van feiten dan echt de emoties die ermee gepaard gaan. Het deel in Duitsland en hoe er van Yusra een heldin wordt gemaakt, begon interessant maar daarna komt het verhaal neer op de steeds terugkerende tweestrijd "ik wil niet in het Olympisch Team van de vluchtelingen want ik wil om mijn prestaties naar de OS gaan... maar ik droom er al heel mijn leven over...". Dat had gerust wat korter gemogen, ook omdat je weet dat ze uiteindelijk toch meegaat met haar team.