Lezersrecensie
Ik ben nooit het type geweest om uit de band te springen, ik ben gelukkig met de manier waarop ik leef. Dat is toch de droom van velen?
"Ik ben nooit het type geweest om uit de band te springen, ik ben gelukkig met de manier waarop ik leef. Dat is toch de droom van velen?"
In dit boek maken we kennis met Bo van Leeghwater.
Bo woont in haar ouderlijk huis aan de Oktoberlaan met een grote tuin vol zonnebloemen, dahlia's, pompoenen & kruiden.
Deze is gelegen aan de rand van het bos in een gezellig klein Brabants dorp. (wat zou ik hier graag willen wonen!!)
Aan huis heeft ze een winkeltje waar ze deze bloemen, pompoenen & kruiden uit eigen tuin o.a. verkoopt.
Vooral toeristen weten haar plekje te vinden.
Dit is oorspronkelijk het huisje van haar moeder, en Bo heeft deze geërfd van haar nadat ze op 31 oktober (Halloween-avond) gestorven is aan een hartaanval. Haar vader was al eerder overleden, waardoor Bo alleen achterblijft... Maar gelukkig heeft Marcus (haar lieve ex-vriend) en haar vriendinnen: Brigitte, Lotta & Layla die altijd voor haar klaarstaan en haar door dik&dun steunen.
Alleen komt ze erachter dan 1 van haar vriendinnen niet de allerbeste bedoelingen voor haar heeft gehad...
In dit boek maken we ook kennis met Jesper, de nieuwe eigenaar van café De Bokkenrijder. Ook hij blijkt een dubbele agenda te hebben, wat zorgt voor een heerlijk spannend verhaal...
Door wat er 11 jaar geleden gebeurd is met haar moeder, loopt Bo met een onverwerkt trauma.
Ook heeft ze angsten & onzekerheden ontwikkelt, die ze probeert te overwinnen in dit boek.
Zo mooi om deze groei van haar te kunnen zien, en hoe daarbij de onvoorwaardelijke vriendschap van haar vriendinnen & Marcus een grote rol in spelen.
Dankzij hen kan ze uiteindelijk volledig achter haar eigen antwoord staan op haar eigen vraag bovenaan deze recensie.
Sandra heeft een hele fijne beeldende manier van schrijven, wat ik ontzettend prettig vind lezen.
Als langzame lezer vlieg ik heerlijk door haar boeken heen!
Ondertussen ben ik aan Winterplein begonnen met lezen; het verhaal van Lotta.
En ik hoop dat Brigitte & Layla ook een eigen boek met hun verhaal gaan krijgen ieder.
In dit boek maken we kennis met Bo van Leeghwater.
Bo woont in haar ouderlijk huis aan de Oktoberlaan met een grote tuin vol zonnebloemen, dahlia's, pompoenen & kruiden.
Deze is gelegen aan de rand van het bos in een gezellig klein Brabants dorp. (wat zou ik hier graag willen wonen!!)
Aan huis heeft ze een winkeltje waar ze deze bloemen, pompoenen & kruiden uit eigen tuin o.a. verkoopt.
Vooral toeristen weten haar plekje te vinden.
Dit is oorspronkelijk het huisje van haar moeder, en Bo heeft deze geërfd van haar nadat ze op 31 oktober (Halloween-avond) gestorven is aan een hartaanval. Haar vader was al eerder overleden, waardoor Bo alleen achterblijft... Maar gelukkig heeft Marcus (haar lieve ex-vriend) en haar vriendinnen: Brigitte, Lotta & Layla die altijd voor haar klaarstaan en haar door dik&dun steunen.
Alleen komt ze erachter dan 1 van haar vriendinnen niet de allerbeste bedoelingen voor haar heeft gehad...
In dit boek maken we ook kennis met Jesper, de nieuwe eigenaar van café De Bokkenrijder. Ook hij blijkt een dubbele agenda te hebben, wat zorgt voor een heerlijk spannend verhaal...
Door wat er 11 jaar geleden gebeurd is met haar moeder, loopt Bo met een onverwerkt trauma.
Ook heeft ze angsten & onzekerheden ontwikkelt, die ze probeert te overwinnen in dit boek.
Zo mooi om deze groei van haar te kunnen zien, en hoe daarbij de onvoorwaardelijke vriendschap van haar vriendinnen & Marcus een grote rol in spelen.
Dankzij hen kan ze uiteindelijk volledig achter haar eigen antwoord staan op haar eigen vraag bovenaan deze recensie.
Sandra heeft een hele fijne beeldende manier van schrijven, wat ik ontzettend prettig vind lezen.
Als langzame lezer vlieg ik heerlijk door haar boeken heen!
Ondertussen ben ik aan Winterplein begonnen met lezen; het verhaal van Lotta.
En ik hoop dat Brigitte & Layla ook een eigen boek met hun verhaal gaan krijgen ieder.
1
Reageer op deze recensie
