Lezersrecensie
Waanzin, wraak of paranormaal?
Gelezen van 27 december tot en met 30 december. Wanneer een man voor haar deur staat die beweert de oude bewoner van haar huis te zijn, laat Eve hem en zijn gezin binnen. Dat had ze beter niet kunnen doen.
De auteur maakt al bij de start van het boek heldere beschrijvingen van uiterlijk en omgeving, waardoor ik mij direct heel goed een beeld kan vormen van het geheel. Dit zorgt ervoor dat ik direct in het verhaal wordt gezogen en mij goed kan verplaatsen in de angst en onheilspellende gevoelens die Eve, ons hoofdpersonage, ervaart. Deze gevoelens zijn er namelijk al vanaf het eerste hoofdstuk en de gedachtes die Eve heeft, heb ik als lezer ook. Zo nu en dan houd je je adem in. ‘Laat ze niet binnen…’
Het verhaal wordt afgewisseld met advertenties, politierapporten en andere teksten waarvan in de voorafgaande of opvolgende hoofdstukken duidelijk wordt wat voor toevoeging deze vormen. Dit geeft je als lezer soms meer informatie dan de personages in het boek en dat intrigeert.
Hoewel je continu heen en weer wordt geslingerd tussen de geloofwaardigheid van Eve en haar tegenstanders, voelt Eve’s kant van het verhaal over alternatieve realiteiten, eindeloze doolhoven in het huis, een oeroud kwaad en dubbelgangers ontzettend echt en aannemelijk. Ik vind dat ontzettend knap gedaan van de auteur, want ik geloof normaliter absoluut niet in paranormale gebeurtenissen. Tot het laatste hoofdstuk blijf je achter met de vraag: was het waanzin, wraak of paranormaal?
Al met al vind ik Vroeger woonden wij hier een steengoed debuut vol waanzin, enge voorstellingen en gedetailleerde omschrijvingen waarin op een ijzersterke manier met je brein wordt gesjoemeld.
Bedankt @lsuitgeverij voor dit verhaal dat echt onder mijn huid is gekropen en daar voorlopig ook nog wel even blijft!
Ik raad dit boek aan als:
Je houdt van een thriller over paranormale gebeurtenissen.
Ik raad dit boek af als:
Je er niet van houdt als er een spelletje met je brein wordt gespeeld.
De auteur maakt al bij de start van het boek heldere beschrijvingen van uiterlijk en omgeving, waardoor ik mij direct heel goed een beeld kan vormen van het geheel. Dit zorgt ervoor dat ik direct in het verhaal wordt gezogen en mij goed kan verplaatsen in de angst en onheilspellende gevoelens die Eve, ons hoofdpersonage, ervaart. Deze gevoelens zijn er namelijk al vanaf het eerste hoofdstuk en de gedachtes die Eve heeft, heb ik als lezer ook. Zo nu en dan houd je je adem in. ‘Laat ze niet binnen…’
Het verhaal wordt afgewisseld met advertenties, politierapporten en andere teksten waarvan in de voorafgaande of opvolgende hoofdstukken duidelijk wordt wat voor toevoeging deze vormen. Dit geeft je als lezer soms meer informatie dan de personages in het boek en dat intrigeert.
Hoewel je continu heen en weer wordt geslingerd tussen de geloofwaardigheid van Eve en haar tegenstanders, voelt Eve’s kant van het verhaal over alternatieve realiteiten, eindeloze doolhoven in het huis, een oeroud kwaad en dubbelgangers ontzettend echt en aannemelijk. Ik vind dat ontzettend knap gedaan van de auteur, want ik geloof normaliter absoluut niet in paranormale gebeurtenissen. Tot het laatste hoofdstuk blijf je achter met de vraag: was het waanzin, wraak of paranormaal?
Al met al vind ik Vroeger woonden wij hier een steengoed debuut vol waanzin, enge voorstellingen en gedetailleerde omschrijvingen waarin op een ijzersterke manier met je brein wordt gesjoemeld.
Bedankt @lsuitgeverij voor dit verhaal dat echt onder mijn huid is gekropen en daar voorlopig ook nog wel even blijft!
Ik raad dit boek aan als:
Je houdt van een thriller over paranormale gebeurtenissen.
Ik raad dit boek af als:
Je er niet van houdt als er een spelletje met je brein wordt gespeeld.
1
Reageer op deze recensie
