Huwelijkse sleur

Het toeval wil dat er twee Saskia Oudshoorn in Nederland zijn die allebei schrijven. De ‘tweede’ Saskia voegde haar initialen toe om verwarring te voorkomen. Oudshoorn begon haar schrijfcarrière met de thriller Buiten spel in 2015. Dit boek herschreef zij als Zie je mij? in 2018 voor de Sweek/Crime Compagnie schrijfwedstrijd en bereikte daarmee de finale. Vanaf dat moment produceerde ze nog eens drie boeken, waarvan het laatste boek nu verschenen is bij Uitgeverij Ambilicious.

Dubbele agenda bestaat uit twee delen. Het eerste deel draait om Eline, nog geen veertig, getrouwd met Stijn en moeder van de zestienjarige Luke en de peuter Sem. Op het eerste gezicht lijkt zij alles te hebben. Maar dan wordt Luke aangereden en vecht hij in het ziekenhuis voor zijn leven en tegen zwaar hersenletsel. Zittend aan zijn zijde denkt Eline over de gebeurtenissen leidend tot dit moment.

Eline en Stijn zijn gelukkig getrouwd. Hoewel beide kinderen ongepland waren, zijn ze haar niet minder dierbaar. Zij is een succesvolle makelaar, maar verliest haar baan aan een stagiair na haar zwangerschapsverlof. Gedwongen wordt zij thuismoeder, waar zoontje Sem en de hond haar enige gezelschap zijn. Zoals dat gaat met tieners is Luke meer op zijn telefoon bezig dan met het gezin. Stijn werkt hard en lijkt Eline niet meer als vrouw te waarderen. Zonder haar popkoor zou Eline stapelgek worden.

Ze is goed bevriend met enkele van de ruim 50 leden en ze besluiten een meidenweekend Antwerpen te gaan doen. Nieuweling Selma regelt dit uitstapje. De dames staan perplex als ze in het hotel aankomen en hun kamers zien. Een en al luxe. Selma doet het voorkomen alsof ze een extreem goede deal heeft kunnen regelen. Hier gaan de alarmbellen rinkelen bij mij. Als ze die avond in een bar zitten en de goedgeklede knappe Thierry en zijn collega’s tegenkomen, gaan ook de zwaailichten aan bij mij. Selma moet zeker een hoerenmadam zijn die haar koormaatjes dronken en eventueel onder invloed van GHB aan rijke zakenmannen levert om hun vleselijke lusten bot te vieren. Teleurgesteld ben ik als het gewoon een leuke weekend is met sightseeing, lekker eten en dansen. Een luxe weekend met champagne om de dagelijkse beslommeringen thuis te vergeten. Het enige gevaarlijke is de aantrekkingskracht tussen de getrouwde Eline en de jongere knappe Thierry, die haar met zijn zoetgevooisde stem op en top vrouw laat voelen en haar zowat uit haar kleedje praat.

Thuisgekomen in Rotterdam bij haar gezin, blijft Eline aan Thierry denken. Ondertussen gaat het niet goed met Stijn. Hij heeft last van een hoge bloeddruk en slikt pillen alsof het snoepjes zijn. Het gaat niet lekker op werk. Zijn werkgevers zitten hem op de nek om te bezuinigen. Stijn voelt de druk, maar welke rol speelt de sexy Sally daarin? Zijn het slechts zaken of toch iets anders? Langzamerhand wordt gewerkt naar het moment dat Luke wordt aangereden.

Oudshoorn laat in dit eerste deel ons kennismaken met Eline en Stijn. Dit doet zij niet gehaast, we krijgen de ruimte om Eline en Stijn te leren kennen en sympathiek te vinden ondanks hun zwakheden. Ondertussen voel je een onderliggende spanning. Een dreiging en bedreiging voor hun huwelijk. Ik zou Dubbele agenda tot nu toe niet als een thriller willen kwalificeren. Een echte mysterie of klopjacht naar een (serie)moordenaar ontbreekt, eveneens de andere spannende kenmerken van een thriller. Ik vind het verhaal zelf meer een psychologische thriller. Oudshoorn besteedt veel tijd en aandacht aan haar personages en zorgt voor verdieping naarmate het verhaal vordert. Het zijn geen zwart-wit karikaturen, maar echte mensen met hun goede en foute kanten. Dat wil niet zeggen dat er geen spanning is, integendeel. Maar het is geen nagelbijtende spanning. Meer een gevoel van naderend onheil, dat soms veel spannender kan zijn. Ik heb de eerdere (feelgood)thrillers van Oudshoorn gelezen, en vind dat zij in een paar jaar enorm is gegroeid. Zie je mij? was al erg goed (dat boek scoorde bij mij 4*), maar Dubbele agenda is een stuk volwassener, intenser en beter geschreven.

Helaas komen we dan aan bij deel II waar ik het gevoel had dat er teveel in te weinig tijd en pagina’s gebeurde. Waar deel I een gedegen basis legt voor het verhaal, gaat deel II als een dolle stier door de gebeurtenissen heen. Dat doet afbreuk aan de kwaliteit van het eerste deel. Hier worden de gebeurtenissen o.a. vanuit Eline en Stijn beschreven. Ik had graag meer vanuit het perspectief van de dader(s) willen lezen om zo een beter beeld te krijgen van hem/haar en te weten wat zijn/haar beweegredenen zijn. Ik miste hierin diepgang. Nu kwam de ontknoping heel opeens aanzetten zonder enige opbouw.

Ik heb over het algemeen enorm genoten van Dubbele agenda. Het boek moest ik per se die nacht uitlezen. Oudshoorn schrijft leuk en aantrekkelijk. Je vormt in je hoofd duidelijk een beeld van Eline en Stijn. Kleine Sem, die hartendief had mijn hart gestolen. Zoonlief Luke die eerste wankele stappen op het liefdespad zet, en niet te vergeten Guus, de oude trouwe viervoeter die weet wanneer zijn baasjes troost nodig hebben. De overige personages worden minder uitgewerkt, maar behalve in het geval van de dader(s) is dat ook niet nodig, omdat het verhaal over Eline gaat. Over haar relatie met haar echtgenoot. Je weet voldoende over de rest om hun rol in het verhaal te begrijpen. Mijn enige punt van kritiek is het overvolle tweede deel, leidend naar de climax. Ook had ik meer over de dader(s) willen weten en het waarom. Daarom krijgt Dubbele agenda 4 van de 5 sterren van mij.