Lezersrecensie
Balpen geluk in De dag waarop de draak verdween
Sommige prentenboeken stimuleren de fantasie sterker dan andere. 'De dag waarop de draak' verdween van Annemarie van Haeringen , allerminst stereotiep, is zeker zo'n geval. Annemarie tekende dit boek namelijk helemaal in met een Bic balpen.
Ook het verhaal over meneer Lóng en de draak is net even anders en prikkelt de fantasie om mee te denken, of tekenen. Het verhaal laat ruimte open voor de lezer om het verder in te vullen.
Ondanks dat ' De dag waarop de draak' verdween een prentenboek is, heeft het weg van een spannend avonturenboek. Je komt vanaf de eerste bladzijde in een andere wereld terecht, waarin meneer Lóng hoger en hoger, tot in de wolken, wil vliegen. Hij is natuurlijk geboren in het jaar van de Draak, dat zie je meteen. (Mijn zoon trouwens ook. :) Ik herken wel wat van hem in die dude) .
Alles ademt draak in het boek. De liefde wordt met de jaren die verstrijken al groter, net als de draken op de pagina's. De kleine man wordt volwassen. Terwijl hij een heus drakennest (lees huis) bouwt, vraagt hij zich af of hij ooit een echte draak zal zien.
Opmerkelijk aan dit prentenboek is dat verder alle kleur ontbreekt. De primaire kleuren die vaak gebruikt worden bij de doelgroep zijn hier dus niet functioneel aanwezig, maar Annemarie weet evengoed de sfeer goed te vangen door details en schaduw. Ze speelt veelvuldig met perspectieven en bewegingen, waardoor de dynamiek zorgt dat je wordt meegenomen in het verhaal.
Het eind zorgt ervoor dat je een grote lach op je gezicht krijgt, en is tevens een knipoog naar de titel van het boek.
---------
Er is rondom dit boek ook een Tekenwedstrijd opgezet! Je kunt nóg tot 17 oktober meedoen.
Op kinderboeken.nl kun je er meer over lezen. Zie link:
www.kinderboeken.nl/inspiratie/bic-pen-tekenwedstrijd/
Uitgever Leopold
Ook het verhaal over meneer Lóng en de draak is net even anders en prikkelt de fantasie om mee te denken, of tekenen. Het verhaal laat ruimte open voor de lezer om het verder in te vullen.
Ondanks dat ' De dag waarop de draak' verdween een prentenboek is, heeft het weg van een spannend avonturenboek. Je komt vanaf de eerste bladzijde in een andere wereld terecht, waarin meneer Lóng hoger en hoger, tot in de wolken, wil vliegen. Hij is natuurlijk geboren in het jaar van de Draak, dat zie je meteen. (Mijn zoon trouwens ook. :) Ik herken wel wat van hem in die dude) .
Alles ademt draak in het boek. De liefde wordt met de jaren die verstrijken al groter, net als de draken op de pagina's. De kleine man wordt volwassen. Terwijl hij een heus drakennest (lees huis) bouwt, vraagt hij zich af of hij ooit een echte draak zal zien.
Opmerkelijk aan dit prentenboek is dat verder alle kleur ontbreekt. De primaire kleuren die vaak gebruikt worden bij de doelgroep zijn hier dus niet functioneel aanwezig, maar Annemarie weet evengoed de sfeer goed te vangen door details en schaduw. Ze speelt veelvuldig met perspectieven en bewegingen, waardoor de dynamiek zorgt dat je wordt meegenomen in het verhaal.
Het eind zorgt ervoor dat je een grote lach op je gezicht krijgt, en is tevens een knipoog naar de titel van het boek.
---------
Er is rondom dit boek ook een Tekenwedstrijd opgezet! Je kunt nóg tot 17 oktober meedoen.
Op kinderboeken.nl kun je er meer over lezen. Zie link:
www.kinderboeken.nl/inspiratie/bic-pen-tekenwedstrijd/
Uitgever Leopold
1
Reageer op deze recensie