Een klein maar fijn bundeltje : 'Totdat het voorbij is '

'' Voor mijn kinderen is er weinig verschil tussen het Nederlandse koningspaar en de koningen en koninginnen uit het sprookje van Grimm. Ze hebben weliswaar gezichten die ze herkennen en kleden zich niet wezenlijk anders dan gewone mensen, maar leven ergens ver weg te midden van prinsessen draken, helden en tovenaars. ''

Meestal geeft Tommy Wieringa het leven van anderen vorm in zijn boeken, maar in dit geval gaat 'Totdat het voorbij is' over zijn eigen leven. Het leven als vader welteverstaan. Een klein maar fijn bundeltje, met de mooiste, flinterdunne bespiegelingen over zijn twee dochters.
'Vergeet niet ze van achteren te fotograferen, zegt een vriend, want dat vergeet je, hoe ze er van achteren uitzagen. De fotografie lijkt te bewaren wat onhoudbaar wegglipt….'

Waar Wieringa flink streng kan zijn, en rake pauken uit kan delen, blijkt hij ook heel zacht en sfeervol te kunnen spelen met taal. Zeker als hij over zijn dochters schrijft. In dit bundeltje voel je tussen de regels meer ontspanning en nostalgie dan in de andere boeken. Het is nog steeds typisch Wieringa, maar dan losser van taal. Ook komt er af en toe een vleugje stilistische proza voorbij.
'' De dagen met de kinderen verdichten zich tot een millefeuille, het ene ragfijne laagje boven op het andere, en het geheugen, dat onbetrouwbare instrument, bewaart er maar een kruimel van. ''

Het is fijn lezen in het boekje. De observaties en beslommeringen over het vaderschap, de korte indrukjes en inkijkjes in het leven van een schrijver. Geen opvoedkundige tips, maar korte stukjes over realiteitsbesef en emotie tussen ouder en kind.
''Aandachtige toewijding aan het heden, als het bestuderen van verglijdende schaduwen in de tuin, totdat het voorbij is. ‘‘ Prachtig!

Vier sterren


Uitgever De bezige bij