Een poging om iets van het leven te maken

Wat een prachtig literair geschreven boek over een vrouw die zich op een keerpunt in haar leven bevindt. Een juweeltje ontvouwde zich terwijl ik de woorden en de zinnen oogstte.

Na het lezen van de openingsalinea was ik meteen verkocht om verder te lezen.

De hoofdpersoon waarvan we de naam in het boek niet te weten komen is onrustig en gaat naar buiten wandelen in de regen, een warenhuis in, uit en daarna naar de wilde dieren in de dierentuin maar de onrust blijft.

De onrust zit in haar en gaat niet weg. Wat maakt haar zo onrustig?

Het is begonnen de dag dat haar moeder, bij wie ze toen op bezoek was, haar met een onverwachte toon van vriendelijkheid vroeg om mee te rijden naar het dorp om te kijken hoe groot de kamers in het bejaardentehuis zijn. Op dat moment is het begonnen.

In plaats van verder te kijken, nodigt het ritje met haar moeder naar het bejaardentehuis de ik-persoon in het boek uit om terug te kijken en met het kalme gangetje waarmee ze op het dorp aanreden, denkt de dochter terug aan het nog veel kalmere gangetje waarmee haar grootouders uit de tegenovergestelde richting, vanuit het oosten van het land, op wat toen nog een gehucht was, waren aangereden.

Nog geen maand later kondigt haar dochter aan dat ze na de zomervakantie op kamers gaat wonen. Toen is het op drift raken begonnen.

De tijd die verstrijkt in het boek is slechts enkele maanden. De rest zijn herinneringen, flashbacks en associaties die de ik-persoon maakt en die haar hele leven omspannen. Zo springt de auteur voortdurend van heden naar verleden en terug, wat enige aandacht vergt van de lezer.

Vanaf haar kindertijd in het kleine dorp waar ze op school in de stad een buitenstaander is tussen de kinderen en wordt gepest. Ze wil ontsnappen uit het dorp. Haar ouders, opvoeding en het kleine dorp ervaart ze als verstikkend en beknellend.

Haar grootvader is hoefsmid, haar vader ook. Hij is een man van weinig woorden.

Zo groeit ze eenzaam op en leest veel, wegdromend boven haar atlas en haar boeken.

Maar ook in het afgelegen dorp doet de moderne wereld haar intrede. Er komen stedelingen wonen in het dorp. Boerderijen worden verkocht voor grof geld. Het dorp breidt zich steeds verder uit. Steeds meer boeren sluiten zich aan bij een coöperatie. De melkfabriek gaat failliet. De tractor vervangt het paard.

Haar vader wordt ziek en sterft. De zoon sterft vóór de vader. Hij maakt zich zwijgend van hen los en duwt hen van zich af omdat vertrouwelijkheid verdriet betekent. En verdriet is...

'Verdriet is van kuilgras de onderste laag.'

Ze gaat naar Parijs en maakt de nasleep mee van de meirevolutie in 1968.

In deel III steekt ze de oceaan over naar naar Chili en verandert het ik-perspectief in een zij-perspectief.
In het voorjaar van 1971 in Chili staat ze aan de uiterste rand van de wereld en kijkt naar de Grote Oceaan. Er breekt revolutie uit in Chili en tanks komen het centrum van Santiago binnen rollen. Zij en haar man zitten er midden in. Ze maakt de val mee van president Allende die zelfmoord pleegt.

Ze worden op een vliegtuig naar Nederland gezet, maar nemen korte tijd daarna het vliegtuig terug naar Buenos Aires, Argentinië.

Daar begint ze aan nieuwe vriendschappen, ander werk, een nieuwe studie en zelfs het moederschap.

Perón is definitief terug gekomen uit zijn Spaanse ballingschap om het roer over te nemen van de militairen. Een enorme menigte is naar het vliegveld gekomen om Perón te verwelkomen. Er wordt geschoten. Het zou spoedig de normale manier van regeren worden. Op 14 maart 1976 grijpt een militaire junta opnieuw de macht. Ze moeten vluchten en gaan wonen waar niemand weet waar ze is, waar niemand weet wie ze is.

Na tien jaar vertrekken ze uit Zuid-Amerika, zonder de man, de vader, zonder koffers, zonder handbagage zelfs; ze laten alles achter.

En zo eindigt dit mooie boek. Een echt literair juweeltje, vol van mooie zinnen.

Ik zou graag alle boeken van deze schrijfster lezen.