Heftig, indrukwekkend en intrigerend

Haar Naam was Sarah speelt zich af tijdens de Tweede Wereldoorlog in Frankrijk. Gedurende het verhaal worden er twee verhaallijnen beschreven. De eerste gaat over Julia Jarmond, een Amerikaanse journaliste die getrouwd is met de fransman Bertrand. Julia krijgt de opdracht van haar werkgever om een stuk te schrijven over Vel d’Hiv. Dit is een afkorting voor Vélodrome d’Hiver, een oud stadion waar voor de oorlog wielerwedstrijden werden gehouden. Echter kleeft er aan dit stadion een duistere geschiedenis.

De tweede verhaallijn wordt verteld vanuit het oogpunt van Sarah Starzinski. Op een nacht in 1942 wordt er aangeklopt bij het huis van de familie Starzinski door de Franse politie. Ze worden gedwongen om hun huis te verlaten, omdat ze Joods zijn. Echter denkt de 10-jarige Sarah daar anders over en sluit haar broertje op in de geheime kast in hun kamer. De sleutel bewaard ze in haar zak en ze belooft haar broertje dat ze hem snel komt bevrijden.

Samen met duizenden andere Joden die zijn opgepakt tijdens razzia’s, worden ze opgesloten in het Stadion Vel d’Hiv. De omstandigheden zijn erbarmelijk en in angst en pure ontwetendheid wacht de familie Starzinski hun lot af. Ze worden overgeplaatst naar een concentratiekamp, waar het meisje tot overmaat van ramp ook nog gescheiden wordt van haar ouders. Gelukkig weet Sarah te ontsnappen. De ellende is echter nog niet voorbij, want zij heeft haar broertje beloofd om hem te bevrijden uit de kast. Zal Sarah nog op tijd zijn?

Review

Wat blijft dit een ongelooflijk goed verhaal. Ik moet eerlijk bekennen dat ik de film al gezien had, dus ik werd niet erg verrast. Toch greep dit boek mij meer bij de keel dan de film. De beschrijvingen van Tatiana de Rosnay zijn erg goed, waardoor ik mij echt kon inleven in het verhaal. Vooral de stukken vanuit het oogpunt van Sarah zijn steengoed geschreven. Persoonlijk trok de verhaallijn van Julia mij minder. HDe huwelijksperikelen tussen Julia en haar man waren voor mij niet van erg toegevoegde waarde. Deze verhaallijn is echter niet volledig onmisbaar, want er komt een punt dat beide verhaallijnen bij elkaar komen.

Verhalen over de Tweede Wereldoorlog vind ik altijd erg aangrijpend. Een deel van Haar naam was Sarah was fictie. De gebeurtenissen van het Vel D’Hiv zijn echter non-fictie. Na elk boek wat ik lees over WWII blijf ik beduusd achter. Ik vind het nogsteeds onvoorstelbaar dat er een idioot kan zijn die een heel ras wilt uitroeien. Ik vond het ook erg sterk dat er in dit boek erg goed naar voren kwam dat mensen ontzettend snel geneigd zijn om hun kop in het zand te steken, terwijl er onder hun neus verschikkelijke dingen gebeuren. Verschrikkelijke dingen bestaande uit gewone gezinnetjes. Gezinnetjes van mensen. Mensen van vlees en bloed. Mensen zoals jij en ik.