Ondanks zware thematiek blijft het verhaal wat aan de oppervlakte

Bittere Strijd is het tweede deel in een trilogie over een cacaofabriek in Zaandam. De trilogie is geschreven door Jorinde Molenaar. Het is haar debuut als schrijfster.

Het verhaal van de Veensta-fabriek gaat verder in de Tweede Wereldoorlog. Noor heeft samen met haar man Hugo de fabriek van haar ouders overgenomen. Dochter Vera is inmiddels het huis uit. Maar dan verandert het leven van de mensen die betrokken zijn bij de fabriek ingrijpend. Tijdens de bezetting worden 27 medewerkers meegenomen door de Duitsers, die op zoek zijn naar arbeidskrachten. Ook Hugo is meegenomen. Noor en Vera staan er alleen voor en dienen de onderneming draaiende te houden in een tijd dat grondstoffen steeds lastiger te krijgen zijn en chocolade meer en meer een luxe product is.

Op een toegankelijke manier beschrijft Jorinde Molenaar het reilen en zeilen van de belangrijkste personen die betrokken zijn bij de familie Veenstra en de fabriek in deze roerige tijd. Door het gebruik van een wisselend perspectief, krijg je inzicht in de verschillende belevingen en worstelingen van meerdere personages. Soms betekent dat herhaling omdat je dezelfde gebeurtenis vanuit meerdere kanten belicht krijgt. Waar dat meestal een verrijking betekent, voelt het juist in dit boek afstandelijk aan. De emoties blijven aan de oppervlakte waardoor het lastig is om een band te vormen met de personages.

Niet alleen de personages blijven aan de oppervlakte. Ook de invloed van de oorlog lijkt slechts zijdelings worden aangestipt. Soms krijg je ontberingen op afstand mee, maar de fabriek lijkt (op het missen van personeel na) weinig te merken van de oorlog. Het is dat Jorinde Molenaar met haar vlotte en toegankelijke schrijfstijl je door het verhaal heen laat vliegen en je ergens nieuwsgierig blijft naar hoe de personages op elkaar zullen reageren bij bepaalde gebeurtenissen.

Hoewel het boek een onderdeel is van een trilogie, heb ik het niet als een gemis ervaren dat ik het eerste deel nog niet gelezen heb. Je krijgt voldoende mee om snel op vlieghoogte te komen in de onderlinge familieverbanden en de erfenis van het verleden.

Bittere strijd is een roman die vlot wegleest. Ondanks de soms zware thematiek, blijft het verhaal wat aan de oppervlakte.

Ik las dit boek via een leesclub georganiseerd door Uitgeverij Luitingh Sijthoff. Dank voor het recensie-exemplaar.