Spannende jeugdverhaal

Toen ik voor het eerst werd gecontacteerd door uitgeverij Storyland, moet ik eerlijk bekennen dat ik nog nooit van hun initiatief had gehoord. En ik noem het bewust een initiatief, omdat ze (na enig opzoekingswerk) niet zozeer lijken te passen in het keurslijf van een klassieke uitgeverij. Bij dit contact wilde men het nieuwste boek van Ronald Verheyen onder de aandacht brengen. Verheyen, die kende ik wel van zijn diverse publicaties bij het ondertussen opgedoekte Kramat. Daar wist hij al mijn aandacht te trekken met Wolfmaan of De Fatale Foto. Het eerste wat me trouwens opviel aan zijn nieuwste telg “Tentakels”, was de herkenbare stijl van het coverontwerp. Onmiskenbaar MaryDes en meteen de vaste kracht achter alle publicaties van Storyland.


Verheyen heeft in zijn diverse schrijfsels steeds een voorliefde gehad voor het griezel- en gruwelaspect en ook in “Tentakels” blijft hij trouw aan dit gegeven. Het plot wordt op een realistische en geloofwaardige manier neergezet, waardoor je als lezer moeiteloos in de gebeurtenissen meestapt. Doorspekt met wetenschappelijke (overigens waarheidsgetrouwe) weetjes heb je tevens het gevoel dat je na het lezen wat hebt bijgeleerd. Let wel, dit is hoegenaamd niet de opzet van het boek, maar je kan er vanop aan dat je bij je volgende scrabble-wedstrijdje best wat woorden aan je arsenaal hebt toegevoegd.

Het boek is opgebouwd uit tien delen, telkens onderverdeeld in diverse mini-hoofdstukjes, waarvan de eerste delen volledig gewijd zijn aan de gebeurtenissen die het eigenlijke verhaal vooraf gaan. Een soort inleiding, zo je wil. Afsluiten gebeurt met een epiloog waarbij de auteur het verhaal, dat eindigde op een hoogtepunt, voorziet van een feelgood-afsluiter.

Deze uitgave is al helemaal niet van de dikste met z’n 130 pagina’s, maar de verdere opsplitsing in delen en mini-hoofdstukken en de beklijvende schrijfstijl van de auteur, zorgen ervoor dat een leesbeurt in een mum van tijd achter de rug is. Zeker gezien in de beperkte omvang van “Tentakels” gebeurtenissen op meerdere locaties en samenlopende verhaallijnen worden aangebracht. Verheyen weet dan wel de nodige structuur in het geheel te verwerken en alle verhaalelementen hun plaats te geven, ik kan me niet van het gevoel ontdoen dat dit verhaal best een uitvoeriger uitgave mocht beslaan.

“Tentakels” is een erg vermakelijk en spannend boek, dat moeilijk binnen één leeftijdscategorie valt te plaatsen. De uitgeverij heeft het label Young Adult aan het boek verbonden, maar toch ben ik er van overtuigd dat we het doelpubliek best wat jonger mogen inschatten. Heel wat klassieke elementen die zo typerend zijn voor een Young Adult publiek worden niet of nauwelijks aangeraakt. De moeilijke woorden kunnen dan aanvankelijk wel wat opzoekingswerk vereisen, maar voorbij de eerste twee hoofdstukken kan een sterke 10/11-jarige lezer zeker zijn/haar gading vinden. Zware thema’s als wraak, vriendschap, liefde of gemis worden niet overdreven sterk uitgewerkt, waardoor het geheel ten allen tijde licht verteerbaar blijft.

Met zijn vlotte pen heeft Verheyen een spannend en ietwat angstaanjagend boek geschreven dat voornamelijk jongeren zal aanspreken die wat verloren lopen tussen het aanbod van jeugdboeken en Young Adult. Het enige minpunt aan dit boek is meteen ook een compliment aan de schrijver : het had wat meer mogen zijn.