Waardig slot van een hele leuke jeugdreeks

We hebben er even op moeten wachten, maar eindelijk was het zover, ik kon de leesbeurt van de Heksenzielen-trilogie verder zetten en genieten van het slotdeel uit de reeks. Niettegenstaande het open einde bij afsluit van het tweede deel, had ik bij aanvang van deze ‘Machtige Wraak’ toch wat het gevoel dat Olivia en haar vrienden met ‘Magische Redding’ zowat alles hadden beleefd wat er te beleven viel. Het was daarom alvast een welkom extraatje dat ook Vermeulen ook nu weer opteerde om een recap van boek 1 en 2 het verhaal te laten voorafgaan.


Om maar meteen met de deur in huis te vallen : De auteur toont met haar boek alvast heel duidelijk dat er nog een volwaardig verhaal in de trilogie verscholen zat. Olivia en haar vrienden uit het vorige deel mogen ook dit keer samen het verhaal dragen. Na het ontdekken van haar gave, haar avontuur in het verleden, is het dit keer aan de beurt aan een mix van tijden. Het heden, verleden en de toekomst komen allemaal in de plot aan bod. Terwijl de eerste helft van het boek wat gebeurtenissen uit het verleden herkauwt, levert de tweede helft toch heel wat meer vernieuwende verhaalelementen op. Vanaf zowat de helft van het boek, wordt de spanningsboog wat strakker gespannen en gaat het verhaaltempo de hoogte in. Het loont dus zeker de moeite om even door het iets mindere begin te bijten.

Niettegenstaande de heel laagdrempelige schrijfstijl die zonder enige twijfel op een jeugdpubliek is afgestemd, kent het verhaal sporadisch enkele termen die bij het doelpubliek wat moeilijker zullen vallen en worden ook elementen uit YA-verhalen geleend. Daarmee valt ‘Machtige Wraak’ wat in een tussencategorie wat leeftijds-inschatting betreft. Ik ben er echter van overtuigd dat een sterke 10-jarige lezer met dit boek (en de hele reeks trouwens) een aangename leesbeurt zal beleven en dat YA-fans die op zoek gaan naar een makkelijk te verteren brokje lectuur ook met deze titel hun gading zullen vinden.

Dit gezegd zijnde heb ik bij momenten toch wat het gevoel dat bepaalde gebeurtenissen wat te eenvoudig zijn opgebouwd of althans te makkelijk of vanzelfsprekend worden gebracht. Het verhaal ontbreekt bij momenten wat diepgang om niet-jeugdige lezers ten volle te bekoren. De personages behoeven niet veel diepgang meer, omdat ze in de voorgaande delen van voldoende achtergrond werden voorzien. Het verhaal wordt voornamelijk vooruit gestuwd door het plot, waardoor de minimale evolutie van de personages niet als storend element kan aanzien worden. Ze blijven net als voorheen uiterst menselijk en geloofwaardig weergegeven en zullen bij elke lezer op de nodige sympathie kunnen rekenen.

Niettegenstaande dit derde deel niet geheel foutloos kan genoemd worden, merk je wel dat de schrijfster leert uit haar ervaring en de sterke punten van haar vorige schrijfsels netjes weet te verwerken in dit slot van de trilogie. ‘Machtige Wraak’ vormt een heel mooi einde van een uitstekende reeks. Maja Vermeulen laat ons in ieder geval al reikhalzend uitkijken naar al het lekkers dat in de toekomst uit haar pen weet te vloeien. Ik zet haar alvast op mijn lijstje van auteurs die ik zal blijven volgen.