Sterke finale van een leuke YA fantasy reeks

Wanneer een auteur een boekenreeks gaat schrijven, kan er tussen de diverse releases in, heel wat gebeuren. En toen Christine Geysen begon aan haar schrijfavontuur van de “Als je Sterft”-trilogie kon ze vast niet bedacht hebben dat de uitgave van het laatste deel in de reeks heel even aan een zijden draadje zou hangen. Niet zozeer door haar eigen toedoen, maar door het ter ziele gaan van de uitgeverij die haar boeken onder de vleugels had genomen. Gelukkig kon ze snel een nieuwe thuis vinden voor dit fantasy YA-verhaal en mocht ik de afsluitende gebeurtenissen van Helia in een rotvaart doornemen.

Terwijl deel één de lezer wist onder te dompelen in een originele fantasiewereld en deel twee alle pionnen op de juiste plaats zette voor een spetterende climax, raast het derde deel voort om het verhaal te eindigen met knallend vuurwerk (knipoog voor wie het verhaal heeft gelezen). Niettegenstaande de drie delen onmiskenbaar een sluitend geheel vormen, verschillen ze ook evenzeer van elkaar. Zowel het verhaaltempo als de uitbouw van de personages werd in elk boek op een totaal unieke wijze aangepakt. En net als je denkt dat Geysen haar laatste troefkaart heeft uitgespeeld, heeft ze nog een extra verrassing in petto, wat een slot.

De hele trilogie beslaat uiteindelijk zowat vijftien jaar in het leven van de hoofdpersonages, en je hebt het gevoel dat je elke seconde als lezer mocht meebeleven. De grootste kracht van een auteur is de gave om zijn of haar publiek betrokken te laten voelen bij de belevenissen, alsof ze er zelf deel van uitmaken. En de kunst van deze trilogie schuilt in dat dubbel gevoel waarmee de schrijfster je achterlaat.
Niettegenstaande de fijne aflijning van het fantasy-genre slaagt de auteur er wonderwel in om haar personages geloofwaardig en uiterst menselijk op het papier te plaatsen. Je bent als lezer in de wolken dat je deel mocht uitmaken van dit verhaal en toch voelt het afscheid nemen van de personages alsof je een vriend bent verloren.

Je merkt trouwens heel sterk dat de schrijfster doorheen de plotlijn is gegroeid in haar vak en dat ze de minimale debutanten-foutjes uit het eerste deel en de handvol kleine opmerkingen die konden geformuleerd worden bij het tweede deel, nu helemaal van de baan zijn. Elk deel vinkt netjes alle vereisten van het YA-fantasy-genre af, maar nu worden ook de puntjes op de i gezet. Dit is dan ook een schrijfster die ik met heel veel plezier ook in de toekomst in het oog zal houden.

Als je Ademhaling stopt is een waardig einde voor een ijzersterke reeks. Dit is een trilogie die smeekt om verfilming in blockbusterformaat.