Lezersrecensie
Een surrealistische koortsdroom
http://looneybooks79.blog/2025/09/11/ik-gaf-je-de-ogen-en-je-keek-in-de-duisternis/
Hoeve Clavell ligt verborgen in de Catalaanse bergen en is het schouwtoneel van deze geweldige surrealistische koortsdroom van de Catalaanse schrijfster Irene Solà.
In de hoeve ligt Bernadeta op sterven. Naast haar sterfbed waakt Margarida. Aan de hand van deze twee vrouwen wordt een familiekroniek opgebouwd waarbij de vrouwen de grootste rol spelen. Want terwijl Bernadeta op haar dood wacht, op de eerste verdieping van de hoeve, zijn de vrouwen bezig een feestmaal voor te bereiden. Deze vrouwen, zowel levende als dode, zijn de familieleden die op haar wachten tot ze grens van leven en dood oversteekt.
En dan wordt de geschiedenis van deze vrouwen door Solà aan de hand van verschillende Catalaanse mythes en legenden uitgelegd. Over pacten met de duivel, elk kind in de familie dat geboren wordt met een missend lichaamsdeel, wolvenjagers, deserteurs, kruid om scheten op te wekken... en dat allemaal bij het offeren van een geit en het klaarmaken van een feestelijk maal.
Het boek zit ook boordevol religieuze verwijzingen zoals de keuken waar de vrouwen die het maal bereiden symbool zou kunnen staan voor het vagevuur waar alle vrouwen uit het verleden samenkomen om Bernadeta te kunnen verwelkomen en mee te nemen naar het hiernamaals.
'Ik gaf je ogen en je keek in de duisternis' is een magisch (sur)realistisch verhaal waarbij de cover dit perfect symboliseert. Het is de cover van een eeuwenoud boek en stelt het vagevuur voor en de bewoners ervan die worden getroost met een offerande. Je bevindt je als het ware in een schilderij van Breughel, de oude of van Jeroen Bosch.
Dit is een boek dat lang nazindert, dat een geschiedenis vertelt dat verschillende eeuwen overspant, dat vrouwen durft op een pied de stal te zetten, religie en geloof op de korrel neemt, mythes verwerkt... Hier grijpt een duivelsklauw je bij de keel en laat je niet los... Heerlijke literatuur!
Ik besloot dit boek wat sneller te lezen nadat ik las dat het onlangs de Europese Literatuurprijs won. En het heeft me geen moment berouwd. Dit is een aanrader voor wie houdt van magisch realisme, surrealistisch verhalen, mythes en legendes en gewoon een goed geschreven boek!
Hoeve Clavell ligt verborgen in de Catalaanse bergen en is het schouwtoneel van deze geweldige surrealistische koortsdroom van de Catalaanse schrijfster Irene Solà.
In de hoeve ligt Bernadeta op sterven. Naast haar sterfbed waakt Margarida. Aan de hand van deze twee vrouwen wordt een familiekroniek opgebouwd waarbij de vrouwen de grootste rol spelen. Want terwijl Bernadeta op haar dood wacht, op de eerste verdieping van de hoeve, zijn de vrouwen bezig een feestmaal voor te bereiden. Deze vrouwen, zowel levende als dode, zijn de familieleden die op haar wachten tot ze grens van leven en dood oversteekt.
En dan wordt de geschiedenis van deze vrouwen door Solà aan de hand van verschillende Catalaanse mythes en legenden uitgelegd. Over pacten met de duivel, elk kind in de familie dat geboren wordt met een missend lichaamsdeel, wolvenjagers, deserteurs, kruid om scheten op te wekken... en dat allemaal bij het offeren van een geit en het klaarmaken van een feestelijk maal.
Het boek zit ook boordevol religieuze verwijzingen zoals de keuken waar de vrouwen die het maal bereiden symbool zou kunnen staan voor het vagevuur waar alle vrouwen uit het verleden samenkomen om Bernadeta te kunnen verwelkomen en mee te nemen naar het hiernamaals.
'Ik gaf je ogen en je keek in de duisternis' is een magisch (sur)realistisch verhaal waarbij de cover dit perfect symboliseert. Het is de cover van een eeuwenoud boek en stelt het vagevuur voor en de bewoners ervan die worden getroost met een offerande. Je bevindt je als het ware in een schilderij van Breughel, de oude of van Jeroen Bosch.
Dit is een boek dat lang nazindert, dat een geschiedenis vertelt dat verschillende eeuwen overspant, dat vrouwen durft op een pied de stal te zetten, religie en geloof op de korrel neemt, mythes verwerkt... Hier grijpt een duivelsklauw je bij de keel en laat je niet los... Heerlijke literatuur!
Ik besloot dit boek wat sneller te lezen nadat ik las dat het onlangs de Europese Literatuurprijs won. En het heeft me geen moment berouwd. Dit is een aanrader voor wie houdt van magisch realisme, surrealistisch verhalen, mythes en legendes en gewoon een goed geschreven boek!
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Looneybooks79
Gesponsord
Een verborgen verleden, drie generaties vrouwen en een Siciliaans decor vol geheimen: Als bittere sinaasappels is dé Italiaanse succesroman die je niet loslaat.
