Net niet

De levens waar Sante Montefiore over schrijft zijn intrigerend en kan ik echt in meeleven. Maar vaak hebben de verhalen een zoetsappig randje, waarin alles toch goed komt - in mijn ogen - op een onrealistische manier. Zo ook weer in dit verhaal. Ik heb heel erg genoten om te lezen over de levens van Grace en haar dochter Trixie. Hoe Grace zich verliest in de liefde en hoe jaren later de geschiedenis zich herhaalt bij haar dochter, meer dan ze beiden denken. Het einde was dus alleen weer te zoetsappig. Het was goed zoals het was, maar in een epiloog werd het toch weer verpest voor mij. Echt heel erg zonde!