Mooi

Toen ik het boek kocht wist ik al dat dit boek bijzonder zou worden. En mijn voorgevoel klopte. Wat een bijzonder boek vond ik dit! Het boek vond ik heel anders dan de andere boeken van Jojo Moyes. De manier waarop het geschreven is, maar ook de thema's die voorbij komen zijn serieuzer. Het gaat verder dan een verboden of bijzondere liefdes zoals in de andere boeken van Jojo Moyes. Echt geen feelgood meer.

Het boek staat bol van de belangrijke maatschappelijke thema's die in 1937 speelde. Vrouwen hoorde in huis thuis, zeker niet op een paard aan het werk om boeken rond te brengen. Zwarte mensen mochten werken, maar alleen het zware werk. En absoluut niet in de buurt van blanken. En zo komen er veel meer thema's langs. Het zijn veel thema's, maar het voelde nooit als te veel. Zo was het leven eenmaal in 1937. Helemaal als je je verzetten tegen de norm en je de strijd aanging.

Het allermooiste vond ik de manier waarop de vrouwen van de bibliotheek in het leven stonden. Vol hoop en moed. Echte doorzetters, niets of niemand krijgt ze klein. Alle vrouwen ontwikkelen zich en leren. Gewoon ontroerend.