Achter de religie...

Na "Paternoster" mocht ik "Het woord" van Luc Vos lezen.

In Antwerpen verdwijnen jonge vrouwen. Een opvallend fenomeen want er wordt geen losgeld gevraagd. Het zoeken naar deze jonge vrouwen is moeilijk want bij elke actie is er "geen" reactie.

Waarom verdwijnen deze vrouwen? 

Hoe verdwijnen ze?

Wie houdt ze gevangen?

Veel vragen, weinig antwoorden.

Het team van Anne Verhelst probeert het te ontcijferen. 

We lezen hoe Embla (Iris) en Ask (Anthony) elkaar leerden kennen en hoe ze, na hun trouwen, hun leven inrichten...alles in teken van God.

Ask en Embla doen zich voor als verkondigers van Het woord, het enige echte. En om het woord te verspreiden hebben ze nood aan apostelen, liefst 7 het heilige getal....dus ontvoeren ze 7 jonge vrouwen die ze gaan opleiden en die mee Het woord zullen verkondigen.

Het verhaal begint, naar mijn mening, heel traag maar krijgt al gauw de nodige versnelling.

Anne Verhelst, nog niet helemaal 100% bekomen van de vorige zaak, heeft het moeilijk zich te concentreren op haar opdracht. Ze houdt echter vol dat het goed met haar gaat. Ze wil zich bewijzen.

De ontvoerde vrouwen vechten elk op hun manier tegen de gedwongen ontvoering en opsluiting, hopend dat alles vlug terug naar het oude gaat. Maren, de dochter van een rechter, krijgt de hoofdrol in Ask's verhaal. 

Een verhaal om over na te denken. Een verhaal over hoe religie verkeerd gebruikt wordt, hoe verzetten onmogelijk blijkt, hoe een dader ook slachtoffer is, hoe medelijden voor de dader ontstaat.

Een knap verhaal, een aanrader.