Een novelle over een retraite

“Hier zit ik dan. Alleen met mezelf, in een stilte die bijna luid klinkt. Misschien is het de vermoeidheid of gewoon het onbekende”.

Claire is uitgeput, haar werkgever stelt haar op non-actief. Haar zus komt met het idee om een stilte-retraite te ondergaan en met lichte tegenzin vertrekt Claire naar het eiland waar de retraite zal plaatsvinden.


Bewustwording en verbinding met de aarde zijn de centrale thema’s en internet is er niet. Voor Claire, als workaholic, is dit niet makkelijk. Ze is in eerste instantie behoorlijk sceptisch. Er worden diverse workshops gegeven in de tuin, letterlijk met je handen (en voeten) in de aarde op zoek naar verbinding.

“Weet je wat ik mooi vind aan het werken met planten en grond? Ik schud mijn hoofd. Je moet durven wroeten. Met je handen erin. Vies worden. Alleen zo weet je wat het nodig heeft.”

Claire zondert zich wat af van de groep en ergert zich aan Marlies, een van de deelnemers die continue alle aandacht opeist van de knappe retraitebegeleider Jules. Claire merkt dat hij bij haar iets losmaakt, iets wat ze diep had weggestopt.

Zal Claire de vijf dagen vol maken en hoe gaat het verder met Jules?


“Gegrond” is een vlotlezende en beeldend geschreven novelle, met de nodige humor. De geuren en kleuren komen tot leven en de auteur gebruikt geregeld mooie, pakkende zinnen, die tot nadenken en zelfreflectie zetten.

“Soms is de stilte niet het moeilijkste, maar wat er in je hoofd gebeurt als het stil wordt”

Claire ontwikkelt zich snel in deze vijf dagen, zowel persoonlijk als in relatie tot Jules, beiden hebben een rugzakje en dat geeft meer diepgang aan het verhaal.

De spicy scene had voor mij niet in detail beschreven hoeven worden maar dat is heel persoonlijk.

Ik wil Suzanne hartelijk bedanken voor deze blogtour!