Een debuut vol liefde en zelfontdekking

“Hoewel de vragen en gedachten langzamerhand plaatsnemen in een ordelijke rij, zijn de antwoorden nog volledig wazig en is het alsof ik door een bril met afgeplakte glazen kijk. Zou tijd alleen genoeg zijn om de antwoorden op alle vragen te vinden?”

Suzan besluit om voor een aantal weken naar Amerika te gaan, ze wil wat tijd voor haarzelf, tijd om na te denken en om te kijken wie ze is en wat ze wil. Haar twee volwassen kinderen en echtgenoot blijven achter in Nederland. Haar echtgenoot lijkt er niet echt mee te zitten dat ze vertrekt.

Eenmaal in Californië ziet ze een aantal keer dezelfde man lopen die wel erg veel lijkt op haar favoriete acteur; Beau Richards. Hij blijkt het te zijn en spreekt haar op een dag aan als ze op een terrasje zit. De twee hebben een klik en brengen veel tijd met elkaar door.

Suzan huurt een studio waar nare gebeurtenissen plaatsvinden waardoor ze zich er niet meer veilig voelt. Op aandringen van Beau verlaat ze de studio. Josh, de eigenaar neemt hem dit niet in dank af en zorgt voor de nodige problemen. Ondertussen groeien Suzan en Beau in snel tempo dichter naar elkaar toe. Ze hebben een gedeelde passie voor muziek en dragen allebei bagage met zich mee. Beau na een ingewikkelde relatie en Suzan als ze hoort dat haar man al langere tijd een ander heeft en wil scheiden van haar.

Suzan leert de ouders van Beau kennen en steunt Beau als het niet goed gaat met zijn moeder. De tweede helft van haar verblijf in Amerika heeft Suzan een appartement gehuurd in New York waar haar kinderen haar zullen bezoeken. Als Beau voorstelt om met hem in zijn appartement in New York te verblijven moet Suzan daar goed over nadenken. Wat wil ze met haar gevoelens voor Beau, is ze niet te oud en hoe moet het dan met haar leven in Nederland?

‘Hier wil ik zijn’ is het debuut van Irene Kroon. Het verhaal is geschreven vanuit het perspectief van Suzan met een enkel kort hoofdstukje vanuit Beau. Dit waren hele korte stukjes.

Het duurde even voordat het verhaal me pakte maar daarna las het vlot weg. De auteur heeft de gedachten en gevoelens beschreven maar deze blijven soms wat aan de oppervlakte waar ze op andere momenten erg groots neergezet voor de betreffende gebeurtenis; “Mijn wimpers maken overuren om de overvloed aan traanvocht te verwerken”.

Suzan is een pleaser en Beau is behoorlijk bezitterig. Naarmate het verhaal vordert leert de lezer meer over de personages en hun verleden en is dit gedrag ook beter te plaatsen.
De romance ontwikkelt zich vrij snel, terwijl ze rustig aan wilden doen, en ook de hersenschudding die Beau oploopt lijkt wel heel snel weer verbeterd.

Toch wist de auteur me met het verhaal vast te houden. Het boek heeft wat onverwachte wendingen, een vleugje spanning en aandacht voor kleine dagelijkse dingen. De waarde en het belang van intermenselijke relaties wordt mooi benadrukt.

Het boek is een echte feelgood maar de auteur schuwt heftige gebeurtenissen zoals een overlijden niet.

De zoektocht van Suzan geeft wat meer diepgang aan het verhaal. Een zoektocht naar persoonlijke groei en het volgen van je eigen pad.

Ik ben benieuwd naar een volgend boek van Irene Kroon.

Ik wil Uitgeverij Hartklopper hartelijk bedanken voor dit recensie exemplaar!

Ik geef het boek 3.5 sterren.