Lezersrecensie
Een ontroerende reis van rouw en hoop
“Een jaar fietsen, en stiekem misschien wel twee. Dat was mijn droom. Maar het kan niet meer. Onzichtbare scheerlijnen houden me op mijn plek, ook al stormt het nog zo in mijn hoofd. Het liefst zou ik nooit meer ergens heen gaan. Niet bewegen en wachten tot de pijn vanzelf verdwijnt”.
Maar Rifka gaat wel, op haar zelfgebouwde fiets vertrekt Rifka naar Noorwegen.
Rifka groeit op in een streng gereformeerd milieu, waar haar geaardheid niet geaccepteerd wordt. Ze worstelt hiermee, net als met haar geloof. Na een vreselijke gebeurtenis besluit ze naar Noorwegen te fietsen om de beklemming thuis te ontvluchten. Ze vertrekt naar Hiva, zij was bevriend met Rifka's zusje.
Rifka fietst alsof haar leven ervan afhangt. Ze put zichzelf uit, maar merkt dat ze niet zomaar kan wegfietsen van haar gevoelens. Ze denkt veel aan haar jeugd, aan haar zusje, aan haar worstelingen met haar geloof en geaardheid. Het schuldgevoel blijft haar achtervolgen.
“Hoewel ik duizend keer per dag aan mijn zusje denk, praat ik niet over haar. Maar hoe kan dat ook, ik kan toch niet aan een wildvreemden gaan vertellen wat er is gebeurd? Waarom niet? Schaam ik me? Nee. Het is iets anders. Schuld. De geniepige sluippiekeraar die overal op de loer ligt. Het wikkelt zich om me heen als klimop om een boom. Het versterkt me. Als Jezus komt gooit hij me eigenhandig in de vlammen”
Tijdens de tocht heeft Rifka bijzondere ontmoetingen met mensen die haar helpen, naar haar luisteren of haar inspireren waardoor ze steeds meer haarzelf kan en durft te zijn. De ontmoetingen geven een stukje heling en verwerking.
“Zusje” is een boek wat deel uitmaakt van de “Slash” reeks. Dit zijn boeken die geschreven zijn op basis van het waargebeurde levensverhaal van een bijzondere jongere. De auteur schreef dit boek op basis van wat Rifka haar vertelde.
Het verhaal is heel beeldend geschreven, de emoties zijn voelbaar en kruipen onder je huid. De onmacht van het gezin over het verlies en hun omgang met elkaar, de diepe rouw, de schuldgevoelens.
Een ontroerend en beklemmend verhaal maar op een vlotte en toegankelijke manier geschreven. De lezer reist als het ware met Rifka mee, zowel met haar letterlijke als figuurlijke reis.
Tijdens het fietsen denkt Rifka aan het verleden en zo leert de lezer meer over haar verleden en het gezin waar ze uitkomt, de bijzondere band met en de zorgen omtrent haar zusje, het milieu waar ze in opgroeide, haar geloof en haar geaardheid.
Een prachtig verhaal over verlies, rouw en schuldgevoelens. Over geloof en geaardheid, over loskomen van het verleden en het maken van je eigen keuzes, maar ook een verhaal over moed en hoop.
Ik heb Rifka in mijn hart gesloten en ben benieuwd hoe het verder met haar gaat.
Janneke Schotveld is vooral bekend van haar kinderboeken over “Superjuffie”, met “Zusje” schreef ze een prachtig boek voor jongeren.
Rifka groeit op in een gereformeerd milieu. Zelf ben ik ook gelovig, en ik zie in mijn omgeving ook mensen uit dit milieu. Ik wil bij deze recensie vermelden dat dit een bepaalde richting/visie op het geloof is maar dat dit niet de enige richting is. Er wordt hier erg de nadruk op zonde en schuld gelegd, waar ik geloof in een God van liefde en vergeving.
Ik wil Uitgeverij Querido en het Boekencafe hartelijk bedanken voor dit mooie recensie exemplaar.
Maar Rifka gaat wel, op haar zelfgebouwde fiets vertrekt Rifka naar Noorwegen.
Rifka groeit op in een streng gereformeerd milieu, waar haar geaardheid niet geaccepteerd wordt. Ze worstelt hiermee, net als met haar geloof. Na een vreselijke gebeurtenis besluit ze naar Noorwegen te fietsen om de beklemming thuis te ontvluchten. Ze vertrekt naar Hiva, zij was bevriend met Rifka's zusje.
Rifka fietst alsof haar leven ervan afhangt. Ze put zichzelf uit, maar merkt dat ze niet zomaar kan wegfietsen van haar gevoelens. Ze denkt veel aan haar jeugd, aan haar zusje, aan haar worstelingen met haar geloof en geaardheid. Het schuldgevoel blijft haar achtervolgen.
“Hoewel ik duizend keer per dag aan mijn zusje denk, praat ik niet over haar. Maar hoe kan dat ook, ik kan toch niet aan een wildvreemden gaan vertellen wat er is gebeurd? Waarom niet? Schaam ik me? Nee. Het is iets anders. Schuld. De geniepige sluippiekeraar die overal op de loer ligt. Het wikkelt zich om me heen als klimop om een boom. Het versterkt me. Als Jezus komt gooit hij me eigenhandig in de vlammen”
Tijdens de tocht heeft Rifka bijzondere ontmoetingen met mensen die haar helpen, naar haar luisteren of haar inspireren waardoor ze steeds meer haarzelf kan en durft te zijn. De ontmoetingen geven een stukje heling en verwerking.
“Zusje” is een boek wat deel uitmaakt van de “Slash” reeks. Dit zijn boeken die geschreven zijn op basis van het waargebeurde levensverhaal van een bijzondere jongere. De auteur schreef dit boek op basis van wat Rifka haar vertelde.
Het verhaal is heel beeldend geschreven, de emoties zijn voelbaar en kruipen onder je huid. De onmacht van het gezin over het verlies en hun omgang met elkaar, de diepe rouw, de schuldgevoelens.
Een ontroerend en beklemmend verhaal maar op een vlotte en toegankelijke manier geschreven. De lezer reist als het ware met Rifka mee, zowel met haar letterlijke als figuurlijke reis.
Tijdens het fietsen denkt Rifka aan het verleden en zo leert de lezer meer over haar verleden en het gezin waar ze uitkomt, de bijzondere band met en de zorgen omtrent haar zusje, het milieu waar ze in opgroeide, haar geloof en haar geaardheid.
Een prachtig verhaal over verlies, rouw en schuldgevoelens. Over geloof en geaardheid, over loskomen van het verleden en het maken van je eigen keuzes, maar ook een verhaal over moed en hoop.
Ik heb Rifka in mijn hart gesloten en ben benieuwd hoe het verder met haar gaat.
Janneke Schotveld is vooral bekend van haar kinderboeken over “Superjuffie”, met “Zusje” schreef ze een prachtig boek voor jongeren.
Rifka groeit op in een gereformeerd milieu. Zelf ben ik ook gelovig, en ik zie in mijn omgeving ook mensen uit dit milieu. Ik wil bij deze recensie vermelden dat dit een bepaalde richting/visie op het geloof is maar dat dit niet de enige richting is. Er wordt hier erg de nadruk op zonde en schuld gelegd, waar ik geloof in een God van liefde en vergeving.
Ik wil Uitgeverij Querido en het Boekencafe hartelijk bedanken voor dit mooie recensie exemplaar.
1
Reageer op deze recensie