Een aansprekend verhaal vol actuele thema's in dagboekvorm

"Uit-je-hoofd-komen. Die ken ik van de huisarts. Dat zegt-ie ongeveer elk consult tegen mij en daarna krijg ik een hele lijst met ademhalingsoefeningen en hardloopadviezen” 

 Joshua zit niet lekker in zijn vel. Het boek begint met een opdracht voor school, een zelfportret. Poging één is een dode vogel, poging twee zijn vijf dode vogels. Daaruit blijkt wel dat het niet zo goed gaat met Joshua. Zijn oma is onlangs overleden, hij weet niet wat hij wil qua opleiding, en zijn relatie met Lindsey loopt niet soepel, zeker nu zij de knappe Jeremy als danspartner heeft op de dansacademie. 
Lindsey kleedt zich behoorlijk uitdagend maar houdt mannen op afstand, bij Joshua kan ze zichzelf zijn en voelt ze zich veilig. Joshua is naast somber ook onzeker, want waarom wil Lindsey zijn vriendin zijn? Waarom maakt hij zoveel ruzie met haar? Zijn trouwe vrienden Sergio en Dylan proberen hem te steunen en adviseren, elk op hun eigen manier (Sergio is sekswerker en Dylan is aseksueel)  

Joshua piekert veel en is regelmatig bang (en in paniek). Dit betreft persoonlijke zaken maar ook actuele mondiale problemen zoals het klimaat, de wereldleiders, oorlogen en nepnieuws.  
Zijn vrienden Sergio en Dylan zijn heel trouw aan Joshua ook al is hij bang dat hij er niet meer bij hoort. 

Dan, op een dag wordt Joshua gebeld door zijn allerbeste vriend(in) van vroeger, Zivan. Zij werd op haar vijftiende uitgehuwelijkt aan haar neef in Irak en vertrok. Nu zoekt zij ineens weer contact en komt zelfs naar Nederland met haar zoontje. Joshua weet niet wat hij hiermee aan moet en is “schijtjaloers”.  
Zijn vader zet een pipowagen in de tuin, voor Zivan en Alan (haar zoontje) en Joshua vindt dit helemaal niks, hij heeft sowieso niks met kinderen en besluit geen aandacht aan het kind te schenken. 

Joshua beland in een nog grotere dip en hij besluit zijn relatie met Lindsey te verbreken, maar merkt dat dit hem ook paniek geeft, hij schrijft hierover in zijn dagboek 

“....ik raak je niet aan maar laat me niet alleen ALSJEBLIEFT ikweetnietwatikmoetikweetnietwatikmoetIKWEETNIETWATIKMOETZONDERJOU” 

En dan...vraagt Joshua zijn vader om een kip, zal deze kip (ome Cor) iets veranderen? Komt het goed tussen hem en Lindsey? Hoe gaat het verder tussen Joshua en Alan? 

“Neem een kip” is het los te lezen vervolg op “Zonder titel” en “Neem nooit een beste vriend”. 
Het verhaal is geschreven vanuit Joshua. Via zijn dagboek vertelt hij zijn verhaal. De tekst in het dagboek is in wisselende letterformaten geschreven, van piepkleine lettertjes tot grote “chocoladeletters”. Hierdoor komt het verhaal nog meer binnen. In het dagelijks leven heeft Joshua moeite met het verwoorden van zijn gedachten en gevoelens, hij klapt dicht, maar in zijn dagboek kan hij zich goed verwoorden.  
Joshua verteld zijn verhaal op een eerlijke en regelmatig humoristische manier, soms sarcastisch en met een flinke dosis zelfspot. (“Ik ben inmiddels gereïncarneerd in een dooie boom”) 
Er komen veel verschillende thema's aan bod, onder andere vriendschap, relaties, seks, de dood, culturele- en maatschappelijke verschillen, onzekerheden en actuele thema's.  
Het is de schrijver gelukt al deze zware thema's te benoemen zonder dat het een loodzwaar verhaal wordt. 

Joshua is een tekentalent en zijn dagboek is dan ook rijk geïllustreerd, waaronder verschillende zelfportretten. Joshua's treffende illustraties zijn gemaakt door Martijn van der Linden en verlevendigen het verhaal 

Muziek speelt een belangrijke rol voor Joshua, in dit boek zijn het de broers Arthur en Lucas Jussen, maar het is de Belgische zanger Stromae waar Joshua regelmatig van citeert. 

In het begin van het verhaal komt het boek “De zeven vinkjes” van Joris Luyendijk aan de orde en dit komt in het hele verhaal op een grappige (“Ik ben de slavink”) manier terug, waarbij Joshua zelf nog een vinkje toevoegt. 

“Neem een kip” is het eerste boek wat ik las van Erna Sassen. Een vlotlezend en uitnodigend verhaal. De auteur maakt het nergens mooier dan het is en verplaatst zich goed in de leef- en denkwereld van jongeren. Het is een eerlijk, hedendaags, warm en soms rauw geschreven verhaal, vol pittige thema's, maar ook vol humor.  Ik geeft het 3.5 sterren.

Een minpuntje vond ik het regelmatig grove taalgebruik.

Ik wil uitgeverij Leopold en het Boekencafe hartelijk bedanken voor dit recensie exemplaar.