Weergaloos debuut

Wat een debuutroman is dit, zeg. Het is heel lang geleden dat ik een boek las waarbij ik werkelijk waar alles om me heen vergat. Zoveel hoofdstukken in deze roman heb ik met compleet ingehouden adem gelezen. Waarschijnlijk staat Shuggie Bain in december bovenaan mijn 2020-lijstje. Er moeten rare dingen gebeuren wil ik nog iets beters lezen dit jaar.

Stuart schetst een pijnlijk portret van een gezin aan de zelfkant van de samenleving, waarbij de jongen Shuggie moet zorgen voor zijn alcoholistische moeder. Tegelijkertijd wordt op knappe wijze een beeld geschetst van het Glasgow in de jaren tachtig.

Door de dialogen die allemaal in verschillende (Schotse) accenten geschreven zijn, voelen de personages direct levensecht. Begin 2021 komt de Nederlandse vertaling uit bij Nieuw Amsterdam, maar vertalers Inger Limburg en Lucie van Rooijen zullen er toch een hele kluif aan hebben gehad om die dialogen op overtuigende wijze naar het Nederlands over te brengen. Ben benieuwd hoe ze dit aangepakt hebben. Ik wil de Nederlandse vertaling tegen die tijd eigenlijk ook wel lezen, gewoon uit nieuwsgierigheid.

Als je meer wil weten over het boek en mijn leeservaring, kun je terecht bij mijn nieuwe videorecensie. Voor de leessoundtrack koos ik ditmaal voor mijn favoriete jaren tachtig albums van Schotse bands.

Videorecensie: https://boekuitroepteken.nl/2020/10/15/douglas-stuart-shuggie-bain-videorecensie/
Leessoundtrack: https://boekuitroepteken.nl/2020/10/14/douglas-stuart-shuggie-bain-soundtrack/