Indrukwekkend qua compositie en inhoud

Apeirogon vertelt het verhaal van Bassam en Rami. De een een Palestijn, de ander een Israëliër. Een Palestijn met een grote interesse voor de holocaust, een Israëlier die pleit voor een einde van de Israëlische bezetting. Beide verliezen hun dochter door het conflict, vinden elkaar en maken het tot hun doel om hun verhaal en het verhaal van hun dochters te vertellen. In 1001 hoofdstukjes leren we van alles over het conflict en over het gedeelde verdriet van de mannen, maar ook over vogels, koorddansers, Einstein, wiskunde, er komt van alles voorbij.

Zowel qua compositie als qua inhoud vond ik dit een indrukwekkend boek. De fragmentarische opzet past uitstekend bij wat McCann volgens mij voor ogen heeft. Hij wil enerzijds de complexiteit laten zien van het probleem, anderzijds lijkt hij, door steeds weer terug te keren tot de verhalen van Bassam en Rami, te willen laten zien dat wanneer je de wil hebt om de pijn van de ander te begrijpen en wanneer je de ander niet als vijand, maar ook als slachtoffer van hetzelfde conflict ziet, je een heel eind kan komen.

In het boek komen verschillende muziekalbums en -stukken voor dus het was niet moeilijk om muziek te kiezen voor de leessoundtrack. Door te duiken in de genoemde muziek heb ik zelfs het boek beter leren begrijpen. Ook weer een videobespreking waarin ik nog wat dieper inga op het boek.

Videorecensie: https://boekuitroepteken.nl/2021/01/14/videorecensie-colum-mccann-apeirogon/
Leessoundtrack: https://boekuitroepteken.nl/2021/01/14/soundtrack-apeirogon/