Verwerpelijke keuzes

De tweede 2020-Booker-Prize-genomineerde roman die ik las en deze beviel al een stuk beter dan The New Wilderness. Tot aan de laatste +/- 70 pagina's vond ik Burnt Sugar zelfs erg goed, maar op een gegeven moment werden er zoveel - in mijn ogen - verwerpelijke keuzes gemaakt dat ik me richting het einde vooral begon te ergeren.

Begrijp me niet verkeerd, personages die slechte keuzes maken in romans kunnen erg vermakelijk zijn en kunnen de lezer enorm uitdagen. In dit geval vond ik echter dat de keuzes onvoldoende onderbouwd werden en had ik het idee dat de schrijver op begrip en mededogen aanstuurde. Ik kon dat begrip en mededogen totaal niet opbrengen, wat wel echt een unicum is, aangezien ik me normaal prima kan verplaatsen in de meest verwerpelijke personen.

Wat die keuzes precies behelzen, ga ik niet verklappen want daarmee moet ik ook veel plotontwikkelingen verklappen. Uitgangspunt van deze roman is een dochter die zich moet ontfermen over haar dementerende moeder. Moeilijkheidje: dochter heeft een enorme hekel aan haar moeder. En moeder zelf heeft het ook niet zo op met haar dochter.

Het is een pijnlijke roman, met enorm pijnlijke gebeurtenissen. Ook de meedogenloosheid van dochter Antara draagt daar aan bij (die wordt overigens wel heel erg goed inzichtelijk gemaakt). Ik ben best wel onder de indruk van deze debuutroman. Jammer dat richting het einde mijn leesplezier (voor zover je daarvan kunt spreken bij zo'n naar boek) volledig vergald werd.

In mijn videorecensie (https://boekuitroepteken.nl/2020/10/05/videorecensie-burnt-sugar/) vertel ik hoe ik deze roman ervaren heb. Voor de leessoundtrack (https://boekuitroepteken.nl/2020/10/05/avni-doshi-burnt-sugar-soundtrack/) koos ik voor een album met dementie als hoofdthema en verder voor klassieke Indiase muziek (met een twist).