Degelijk, maar standaard

Ik heb inmiddels de gehele shortlist voor de Booker Prize gelezen, maar ik ga nu gewoon vrolijk verder met het lezen van de romans die niet verder kwamen dan de longlist. How Much of These Hills Is Gold, de debuutroman van C Pam Zhang, is er daar een van.

Lucy en Sam zijn kinderen van immigrantenouders. Ze zijn naar de Verenigde Staten gekomen op zoek naar goud en een betere toekomst. Meteen wordt al duidelijk: ze hebben niet gevonden waar ze naar zochten. Via flashbacks krijgen we beetje bij beetje meer informatie over de achtergrond van de ouders van Lucy en Sam en hun verhoudingen tot hun ouders.

Het is op zich best een slim geschreven boek. Zo zet Zhang je een aantal keren op het verkeerde been en zitten er een aantal slimme twists in het verhaal. Daarnaast is het een boek dat perfect past binnen de trends van de hedendaagse Engelstalige fictie. Racisme? Check. Een genderqueer personage? Check. Als buitenstaander niet geaccepteerd worden door een gemeenschap? Check.

Het is een degelijk boek, maar voor mij wist het zich op geen enkel vlak te onderscheiden van wat ik al gelezen heb. De personages zijn in al hun afwijkende eigenschappen eigenlijk heel erg standaard en cliché. Tijdens het lezen van dit boek had ik constant het idee dat dit toch al veel vaker en beter is gedaan.

Voor de leessoundtrack koos ik voor vier albums die passen bij het onherbergzame gebied waarin dit boek zich voor een groot deel afspeelt. Veel postrock, met onder meer Godspeed You! Black Emperor. In de videorecensie vertel ik je meer over mijn leeservaring.

Leessoundtrack: https://boekuitroepteken.nl/2020/12/12/how-much-of-these-hills-is-gold-soundtrack/
Videorecensie: https://boekuitroepteken.nl/2020/12/13/c-pam-zhang-how-much-of-these-hills-is-gold-videorecensie/