Verboden...

Onlangs eindelijk gelezen deze klassieker. Kort na verschijnen werd deze anti-oorlogsroman op vele plekken verboden. Er waren zelfs openbare boekverbrandingen. Waarom dat, vraag je je af… Was dat omdat het geen heroïsch verhaal was maar omdat de wrede werkelijkheid nu eens was opgeschreven? Dat oorlog mensen onmenselijk maakt, individuen onmachtig in te grijpen in het verloop ervan.

Het, deels autobiografische verhaal , zit verpakt/wordt verteld in diverse tijdreizen. Het springt steeds heen en weer in tijd, opletten dus! Het is een bitter verhaal, vol inktzwarte humor. Direct en onomwonden wordt het verhaal verteld van Billy Pilgrim. Billy komt in contact met ‘bewoners’ van de planeet Tralfamadore. En hierdoor met het fenomeen ‘tijdreizen’.
En zo komt hij dus ook nogmaals (net zoals in WW II) terecht in Dresden. Omdat hij de gebeurtenissen die komen gaan kent, worden gesprekken en situaties heel absurd.
‘You needn’t worry about bombs, by the way. Dresden is an open city. It is undefended, and contains no war industries or troop concentrations of any importance’. Dit zegt een Engelsman wanneer de Amerikanen overgeplaatst worden naar Dresden.

‘Billy, with his memories of the future, knew the city would be smashed to smithereens and then burned- in about thirty more days. He knew, too, that most of the people watching him would soon be dead. So it goes.’