Lezersrecensie
Borduren en kerkbellen
Het verhaal speelt zich af in 1930 in Engeland. De naweeën van de Eerste Wereldoorlog zijn nog voelbaar en normen en waarden bepalen hoe mensen zich moeten gedragen. Trouwen is belangrijk, maar daarna zijn vrouwen alleen nog geschikt voor het huishouden. Mannen zijn de baas en vrouwen mogen alleen werken tot ze trouwen in banen als bijvoorbeeld typistes, waar mannen zich te goed voor voelen.
Violet is een ‘spinster’, een oude vrijster, ze is 38 en heeft geen man. Haar verloofde overleed tijdens de oorlog. Ook haar oudste broer kwam er niet meer van terug, met als gevolg dat hun moeder verbitterde en haar ongenoegen over haar andere twee kinderen uitstortte. Met name Violet moet het bezuren. Ze besluit dan ook te vertrekken, laat zich overplaatsen naar Winchester en huurt daar een kamer. Vrijheid! Maar ook schuldgevoel. Pas als ze zich aansluit bij een groep vrouwen die knielkussens borduren voor de plaatselijke kerk begint ze zich thuis te voelen, krijgt ze vrienden en durft ze te gaan leven voor zichzelf.
Een losse draad beschrijft een periode van een jaar, waarin Violet leert op eigen benen te staan. Als lezer leef je met haar mee in haar vermoeiende relaties met haar moeder en haar broer en schoonzus. De ontwikkeling die ze doormaakt als ze alleen op vakantie gaat is bijzonder en de wijze waarin ze opleeft als ze gaat borduren en vrienden maakt is heerlijk om te lezen. Maar het gaat niet enkel om Violet. De vrienden die ze maakt hebben ook hun eigen problemen. Het boek beschrijft het leven van die jaren tussen twee oorlogen goed en uitgebreid met thema’s als buitenechtelijke liefde, lesbische liefde, alleenstaande moeder zijn en de dominantie en arrogantie van de mannen. Het wordt zelfs nog spannend wanneer Violet te maken krijgt met een stalker.
Naast het thema van borduren, is er nog een tweede bijzondere uitvoering van een taak opgenomen in het verhaal. Namelijk het luiden van de klokken in kerken en kathedralen. Dat is ook een vak op zich en geen enkel belgeschal wordt aan het toeval overgelaten. Steeds kleine wijzigingen in de volgorde van de bellen volgens een bepaald patroon, geen rondgang binnen de bellen is hetzelfde. Na het lezen van dit boek zal naar elk carillon met meer aandacht worden geluisterd.
Een losse draad is een roman dat een duidelijk tijdsbeeld neerzet, waarin vrouwen zijn gebonden aan regels, maar toch een rijk leven weten te creëren.
Violet is een ‘spinster’, een oude vrijster, ze is 38 en heeft geen man. Haar verloofde overleed tijdens de oorlog. Ook haar oudste broer kwam er niet meer van terug, met als gevolg dat hun moeder verbitterde en haar ongenoegen over haar andere twee kinderen uitstortte. Met name Violet moet het bezuren. Ze besluit dan ook te vertrekken, laat zich overplaatsen naar Winchester en huurt daar een kamer. Vrijheid! Maar ook schuldgevoel. Pas als ze zich aansluit bij een groep vrouwen die knielkussens borduren voor de plaatselijke kerk begint ze zich thuis te voelen, krijgt ze vrienden en durft ze te gaan leven voor zichzelf.
Een losse draad beschrijft een periode van een jaar, waarin Violet leert op eigen benen te staan. Als lezer leef je met haar mee in haar vermoeiende relaties met haar moeder en haar broer en schoonzus. De ontwikkeling die ze doormaakt als ze alleen op vakantie gaat is bijzonder en de wijze waarin ze opleeft als ze gaat borduren en vrienden maakt is heerlijk om te lezen. Maar het gaat niet enkel om Violet. De vrienden die ze maakt hebben ook hun eigen problemen. Het boek beschrijft het leven van die jaren tussen twee oorlogen goed en uitgebreid met thema’s als buitenechtelijke liefde, lesbische liefde, alleenstaande moeder zijn en de dominantie en arrogantie van de mannen. Het wordt zelfs nog spannend wanneer Violet te maken krijgt met een stalker.
Naast het thema van borduren, is er nog een tweede bijzondere uitvoering van een taak opgenomen in het verhaal. Namelijk het luiden van de klokken in kerken en kathedralen. Dat is ook een vak op zich en geen enkel belgeschal wordt aan het toeval overgelaten. Steeds kleine wijzigingen in de volgorde van de bellen volgens een bepaald patroon, geen rondgang binnen de bellen is hetzelfde. Na het lezen van dit boek zal naar elk carillon met meer aandacht worden geluisterd.
Een losse draad is een roman dat een duidelijk tijdsbeeld neerzet, waarin vrouwen zijn gebonden aan regels, maar toch een rijk leven weten te creëren.
2
1
Reageer op deze recensie