Lezersrecensie
Krachtig personage in een web van leugens
Over de Borgia familie, en ook over Lucrezia, is al veel geschreven, gezegd en gefilmd. In dit boek gaat het specifiek om Lucrezia, de bastaarddochter van paus Alexander. Tot haar vader Rodrigo tot paus wordt benoemd moet Lucrezia hem oom noemen, want het hebben van kinderen staat het pausschap in de weg. Maar vanaf het moment dat Rodrigo paus wordt, wordt Lucrezia de speelbal van haar vader en van haar broers Juan en Cesare. Ook haar jongere broer Goffredo wordt ingezet als pion.
Alles draait om het sluiten van strategische huwelijken en het weer lozen van echtgenoten als ze niet meer bruikbaar zijn. Om deze reden vermoord Lucrezia haar eerste echtgenoot door gif in zijn drinken te doen, waar zij zich overigens niet van bewust was.
Rodrigo, Juan en Cesare zijn vreselijke, narcistische machtswellustelingen. In de tijd waarin het verhaal zich afspeelt (eind 15e eeuw) was dit een geaccepteerd gegeven. Maar Lucrezia is een sterke vrouw, die weigert om naar haar vaders en broers pijpen te dansen en bijt flink van zich af, gesteund door haar schoonzus Sancia en haar hofdame en vriendin Roxane. Toch wordt ze 4x uitgehuwelijkt en krijgt ze in totaal 8 kinderen, van wie ze er 2 nooit meer ziet en er 2 al vroeg overlijden. In beide Alfonso's treft ze gelukkig wel bondgenoten, maar een mensenleven is in het leven van Rodrigo en Cesare niet veel waard.
Al deze gegevens zijn terug te vinden op Wikipedia, en de auteurs hebben deze mooi in het verhaal verwerkt, aangevuld met fictie.
Lucrezia is een krachtig personage. Zoals zij haar vader en broers van repliek dient is fenomenaal. Het verhaal is geschreven in een fijn leesbare stijl, waardoor ook minder geoefende lezers zich de geschiedenis eigen kunnen maken. Het doet sterk denken aan de hervertellingen van Griekse mythe. Bijzonder te noemen is dat het verhaal door Lucrezia zelf wordt verteld op haar sterfbed, met haar twee overleden kinderen aan haar zijde.
Een mooie mix van historische feiten en fictie met goed uitgewerkte personages en settingen.
Alles draait om het sluiten van strategische huwelijken en het weer lozen van echtgenoten als ze niet meer bruikbaar zijn. Om deze reden vermoord Lucrezia haar eerste echtgenoot door gif in zijn drinken te doen, waar zij zich overigens niet van bewust was.
Rodrigo, Juan en Cesare zijn vreselijke, narcistische machtswellustelingen. In de tijd waarin het verhaal zich afspeelt (eind 15e eeuw) was dit een geaccepteerd gegeven. Maar Lucrezia is een sterke vrouw, die weigert om naar haar vaders en broers pijpen te dansen en bijt flink van zich af, gesteund door haar schoonzus Sancia en haar hofdame en vriendin Roxane. Toch wordt ze 4x uitgehuwelijkt en krijgt ze in totaal 8 kinderen, van wie ze er 2 nooit meer ziet en er 2 al vroeg overlijden. In beide Alfonso's treft ze gelukkig wel bondgenoten, maar een mensenleven is in het leven van Rodrigo en Cesare niet veel waard.
Al deze gegevens zijn terug te vinden op Wikipedia, en de auteurs hebben deze mooi in het verhaal verwerkt, aangevuld met fictie.
Lucrezia is een krachtig personage. Zoals zij haar vader en broers van repliek dient is fenomenaal. Het verhaal is geschreven in een fijn leesbare stijl, waardoor ook minder geoefende lezers zich de geschiedenis eigen kunnen maken. Het doet sterk denken aan de hervertellingen van Griekse mythe. Bijzonder te noemen is dat het verhaal door Lucrezia zelf wordt verteld op haar sterfbed, met haar twee overleden kinderen aan haar zijde.
Een mooie mix van historische feiten en fictie met goed uitgewerkte personages en settingen.
1
Reageer op deze recensie