Hoe ga je verder als je wereld op zijn kop is gezet?

Ik mocht meedoen aan de leesclub van “Het vuur in mij” van Erin Stewart.
Ik zag een lichtblauwe cover met een roze vlek erop. Dit zei me toen nog niets, maar later zou blijken wat deze vlek is en hoe goed het past bij de inhoud.
Op de achterkant de quote: “Ik was een miljoen dingen. Nu ben ik nog maar één ding: het verbrande meisje”. Het belooft een intens verhaal en dat is het zeker, maar er zit een hoop humor in en heeft me ook ontroert.

Een jaar nadat Ava in een brand in haar huis alles is kwijtgeraakt, moet ze weer naar school. Ze ziet dit totaal niet zitten. Ze herkent zichzelf niet in de spiegel en wil niet geconfronteerd worden met verschrikte blikken. Op haar nieuwe school ontmoet ze echter een meisje dat ook een brand overleefde en sluit vriendschap met haar.
Zij pakt de verwerking van de brand heel anders aan en is een voorbeeld voor Ava.
Maar voelt ze zich daadwerkelijk heel anders dan haar?

Dit debuut van Erin Stewart is gebaseerd op eigen ervaringen van overleven, littekens, steun krijgen en vriendschap. En dat is te merken. Er is veel aandacht besteed aan de ontwikkeling en gevoelens van Ava en de andere personages. De ontwikkeling kwam realistisch op me over en ik heb goed mee kunnen leven met Ava.
Ze heeft nogal een kluif om te verwerken, maar het wordt niet te zwaar.
Ava is een typische puber en vanuit haar wordt het verhaal verteld. Dit zorgt voor humor en sarcasme door het verhaal. Ook zitten er dagboekfragmenten en gedichten tussendoor en deze afwisseling vond ik heel prettig lezen en bracht me nog dichter tot Ava.

Hoe ga je verder als je wereld op zijn kop is gezet?
Naast overleven en vechten voor het opnieuw opbouwen van een leven, spelen ook de factoren die hierbij enorm kunnen ondersteunen een grote rol in het boek;
vriendschap en familie.

Ik vind het een prachtig debuut en ik kon het boek maar moeilijk wegleggen.