Zwaar maar prachtig!

Wat was het een mooi verhaal! Zo geweldig mooi geschreven. Zo levendig en beeldend, rauw en realistisch. Echt een verhaal wat uit het leven gegrepen is en zo ontzettend echt aan doet, dat het je helemaal vangt, meesleept en geëmotioneerd achterlaat.
Dit verhaal is een reis van rouw, onzekerheid en acceptatie, die onderweg naar betere tijden een plekje krijgen en zorgen voor een gevoel dat alles goed komt. Echt prachtig!

Als je het leest waan je jezelf ook echt in Louisiana. Je voelt de hitte op je huid, hoort de cicades zoemen en ruikt de heerlijke Southern gerechten. Ook de personages zie je echt voor je. Hoewel ze niet heel gedetailleerd beschreven zijn, gaan ze leven in je hoofd door de manier van schrijven en leef je met ze mee tot het einde.

Ik vond het best een zwaar verhaal. En dat had ik niet verwacht. Het begon op zich best wel op een luchtige manier. Maar de tweede helft van het boek heeft me echt traantjes gegeven en een zwaar gevoel. Wat kan het leven soms moeilijk zijn... Racisme, het homo zijn dat niet geaccepteerd wordt en het omgaan met het verlies van Kings broer...heftig. Gelukkig voert hoop aan het eind wel de hoofdtoon en wordt het verhaal mooi afgesloten.

Lees dit!