Origineel, grappig en mega spannend!

Mus en Kapitein Kwaadbaard en de Amorfe. Een boek met een lach en een traan.

Dit derde boek gaat verder waar het vorige deel gebleven was. Gelukkig verteld Mus je in sneltreinvaart wat je allemaal gemist hebt, om je geheugen op te frissen en ben je helemaal klaar om aan boord van de Amorfe te gaan.

Maar voordat ze dat gaan doen, vermoord Kevin Hassing eerst even een van mijn favoriete personages.... Mijn reactie die daarop volgde doet een beetje denken aan een passage iets verder in het boek. Iets met scheldvis...@%#%&

Maar afgezien van dat portie scheldvis, was ik verder heel blij met het verhaal.
Het is weer een enorm avontuur geworden, waarvan ik het echt jammer vond dat het al afgelopen was.

Doordat je iedereen in dit boek wat beter leert kennen en ook hun onderlinge banden wat uitgediept worden kan je alle gebeurtenissen en plottwists beter plaatsen en is het boek een fijn, samenhangend, goed leesbaar geheel geworden.

De heerlijke droge humor, de geweldige 'mood' van Kwaadbaard, de figuurlijkheid die letterlijk wordt uitgelegd en de fijne korte hoofdstukken dragen natuurlijk ook bij aan deze fijne leeservaring,om van de prachtige illustraties maar niet te spreken. Ze zijn zo mooi en sfeervol en passen perfect bij het verhaal.

De emoties gaan alle kanten op in dit boek. Van buikpijn van het lachen, naar huilen van verdriet, tot boosheid en angst door alles wat er gebeurd. Én met een enorm zieke plotwending op het eind. Dat zorgde er ook voor dat ik dit boek wat donkerder qua sfeer vond dan de voorgaande delen. Maar dat vond ik erg goed bij de verhaallijn passen.

Wat ik heel leuk gevonden vond, was het non binaire karakter op de Amorfe. Deze draagt echt bij aan de verscheidenheid aan personages in het boek en maakt het gezelschap nog kleurrijker.

Ik kan dus niet anders zeggen dat je dit originele supervlot lezende boek moet gaan lezen. En snel een beetje ook!

Ik ben nu al héél benieuwd naar de twee volgende boeken!

Mega aanrader!