De verantwoordelijkheid van een zoon voor de zoektocht naar de eigen ik van zijn vader.

Roman, de vader van Victor reist veel voor congressen voor zijn werk. Op de dag dat Victor zes werd, ontplofte in de Sovjet-Unie een kerncentrale. Iedereen was bang voor de straling. De overheden in het Oostblok vreesden dat de oogst besmet was, onder geen beding mochten groenten van het land worden gegeten. Roman had een bloemkool vanuit het Oostblok meegesmokkeld naar huis, hij vertelde aan iedereen dat hij deze uit Tsjernobyl meegenomen had. Roman had de bijnaam “de gekke Pool”, Victor vond dat zijn bijnaam niet klopte, hij was niet echt gek en niet echt Pools. Roman was geliefd in hun dorp. In Victor’s beleving was zijn vader de “burgemeester” van het dorp. De ouders van Roman waren Pools, maar woonden het grootste gedeelte van hun leven in België. In 1942 zijn ze naar België gevlucht. Heel zijn leven heeft opa het voor zich gehouden of hij nu wel of geen Poolse Joods was, ook Roman wist het antwoord hierop niet. Victor maakt met zijn ouders een reis naar China. Roman regelde diverse zaken voor oudere mensen. Een oudere dame had hem een flinke erfenis nagelaten. Hiervan hebben ze de reis naar China kunnen bekostigen.
Victor had momenten dat hij zich door zijn vader in de steek gelaten voelde, zoals voor zijn oogoperatie was zijn vader er niet. Dat gevoel is hem altijd bij gebleven. Zijn vader van vergeten een Sinterklaascadeau voor Victor te kopen. Een spoor van wantrouwen en teleurstelling ten opzichte van zijn vader bleef. Zijn vader maakte het goed met het maken van Victor’s eigen voetbalveld achterin de tuin met echte goals. Toen Victor 11 was, ging Roman voor langere tijd naar een oud huis in het bos. Tegen Victor werd gezegd dat hij naar een congres was, dat geloofde Victor niet. De afwezigheid van Roman hoorde bij Victor’s jeugd. Roman is alcoholist, hij zit vaak in café’s.
Roman is niet tevreden met datgene wat hij heeft, hij wil altijd meer. Roman had veel teleurstellingen te verwerken. Wellicht had zijn drang naar alcohol hiermee te maken.
Gelukkig worden is het enige wat Victor van Roman moet. Tussen zijn 14e en 17e dacht Victor zijn vader in de gaten te moeten houden. Zelden kwam Roman ’s nachts thuis. Roman drinkt veel te veel. Victor’s moeder wil bij hem weg. Roman leefde niet naar wie hij was en wat hij kon, maar naar wie hij zou kunnen zijn en wat hij dacht te bereiken. Roman reist naar Argentinië. De opa van Victor had teleurstellingen die volgden op het mislopen van zijn dromen. Een mens moet over moed beschikken om door te gaan met leven nadat hij zijn dromen verloren heeft zien gaan. Volgens Roman is accepteren van tegenslagen één van de grootste tegenslagen van de mens. Het vermogen je aan te passen aan tegenslagen maakt je tot een sterk mens die steeds minder tegenslagen te verwerken krijgt. Volgens zijn psychiater heeft Roman nooit echte vrijheid ervaren. Daarom streeft hij die vrijheid nog steeds na, voor even ontslagen te worden van verantwoordelijkheden.
Maanden na het 25-jarig huwelijksfeest van Roman en zijn vrouw vertrekt Roman definitief uit Nederland, hij gaat naar Afrika. Roman was niet gelukkig in Nederland. Hij nam zich voor zo goed als mogelijk voor Victor te zorgen, al wilde hij eigenlijk weg, de wereld zien. Hij heeft met zichzelf afgesproken dat hij voor Victor zou zorgen totdat hij op eigen benen kon staan. Victor gaat in Amsterdam wonen en literatuurwetenschappen studeren. Victor begrijpt de wereld waarin Roman leeft niet, laat staan dat hij de wereld in Roman’s hoofd kan begrijpen. Roman vertelt zonder dat hij luistert. Volgens Roman is leven, reizen, indrukken opdoen en jezelf herontdekken. Wanneer Victor zijn vader niet ziet of spreekt, is het leven voor hem eenvoudiger. Victor heeft een vriendin, Heleen, zij studeert psychologie. Victor’s moeder heeft een nieuwe relatie, met Sjef. Zij gaan samen een reis naar Nieuw-Zeeland maken. Roman zit vast op het politiebureau van Oeganda, hij wordt verdacht van betrokkenheid bij drugs. Hij vervoerde als een moderne James Bond informatie voor de overheid. Roman is in Afrika met Maureen getrouwd, een vrouw van nog geen dertig. Roman is aangehouden op het vliegveld van New York onder de verdenking van spionage. Hij heeft cocaïne gesmokkeld. Victor voelt zich verantwoordelijk voor hem. Victor vraagt zich af of ieder mens niet verantwoordelijk is voor zijn eigen geluk.