Een bijzonder boek over de Tweede Wereldoorlog

Veit Kolbe vecht in de Tweede Wereldoorlog als Weense jongen aan de zijde van het Duitse nazileger. Een zware wond maakt dat hij langdurig met verlof mag. Om zijn ouders te ontlopen trekt hij zich terug in het plaatsje Mondsee gelegen aan de voet van de Drachenwand.
Zijn illusies over het grote Duitse rijk is hij kwijtgeraakt aan het Russische front, hij probeert daar niet teveel van te laten merken om arrestatie te voorkomen. In Mondsee raakt hij bevriend met de Braziliaan en met zijn Duitse buurvrouw Margot.
Daarnaast komen er nog meer verhaallijnen voor in het boek, zoals de verliefde pubers Nanni en Kurt. Het boek is vanuit wisselende perspectieven geschreven, dat geeft het boek in dit geval zeker meerwaarde. Daarnaast is een boek over de oorlog geschreven vanuit het perspectief van een Nazi-soldaat voor mij origineel. Je voelt de schaamte bij Kurt over wat er gaande is. Je merkt ook zijn lastige positie, nog lang niet iedereen is overtuigd van het nutteloze van de oorlog en hij moet voorzichtig handelen.
De schrijfstijl en typografie is ook zeer opvallend, soms lijkt het verhaal over te gaan in een gedicht: " Ik deed het zoals in de oorlog: een stuk van een versleten zakdoek gebruikte ik als thee-ei, dat ging perfect./Grauw, triest daglicht drong door het venster naar binnen."
Kortom een zeer indrukwekkend boek, dat een groot lezerspubliek verdient. 4 sterren.