humor en herkenbaarheid

Mees Kees is hier in huis een van de grote favorieten geweest toen mijn zoon nog op de basisschool zat. Alle boeken, luisterboeken en de films waren in huis.
Mijn zoon verslond ze. Door mijn visuele beperking ben ik gaan zoeken bij Passend lezen naar wat er beschikbaar is om het braille lezen verder te oefenen voor mezelf.
Ik kwam daar onder andere ‘De rekenrap’ tegen.

De rekenrap bestaat uit drie braille delen. Dit is dan het gehele boek.

In de Rekenrap is Mees Kees nog steeds stagiair. Hij is wel een topper in lesgeven. Er is voor ieder probleem bij hem wel een oplossing te verzinnen. Dit lost hij vaak op met chips en cola, want dat is toch ook wel een lastig woord. De klas van Mees Kees moet de eindmusical verzorgen. Mees Kees heeft al een plan bedacht: het wordt een rap. Alleen Dreus mag er niet achter komen nog..

Het verhaal leest als een trein. Zeker voor kinderen is het een heel concreet verhaal. De sfeer van het alledaagse in de klas waar de kinderen tegenaan lopen, zoals Sammy met zijn dyslexie, is zo herkenbaar geschreven.
De humor van Mees Kees en vooral zijn creativiteit in het oplossen gaven veel plezier aan het verhaal. Mijn zoon en ik hebben bij het voorlezen al lol gehad toen ik het jaren terug met hem las. Nu ervaar ik het in braille en dan komt het plezier van het verhaal nog veel meer binnen.