Nooit superspannend, maar alles klopt

Met Middernachtsmeisjes is de 'Nathalie Svensson'-serie aan het derde deel aanbeland. In ons taalgebied tenminste, want voormalig huisarts Jonas Moström (1973) leverde in thuisland Zweden al negen delen af. Dit jaar verscheen bovendien ook het eerste deel van een spin-off serie met een jonge Nathalie Svensson in de hoofdrol. Lezers die de al vertaalde boeken kunnen smaken, hebben dus nog een en ander om naar uit te kijken. Mits enig geduld, want het huidige vertaaltempo ligt vooralsnog iets lager dan dat waaraan de auteur de originelen schrijft. Dit derde deel werd opnieuw vertaald door Tineke Jorissen-Wedzinga. Bij de twee voorgaande delen liet ze zich bijstaan door co-vertaler Sophie Kuiper. Dit keer is dat Marit Kramer.

Recent werden twee jonge studentes slachtoffer van een verkrachting met een gelijklopende modus operandi. Ze werden rond middernacht van achteren aangevallen, verkracht en gewurgd zonder dodelijk gevolg. De dader neemt van beiden de linkerschoen mee. Tijdens het feest van Walpurgisnacht valt een derde slachtoffer. Zij overleeft de wurging niet en wordt uitgestald gevonden op de anatomische snijtafel van de universiteit. Opvallend is nog dat de drie vrouwen op elkaar lijken.

Afgezien van een proloog waarin het derde slachtoffer gevonden wordt, lijkt Moström geen haast te hebben met het verhaal. Hij blijft tergend langzaam stilstaan bij de rode draad doorheen de serie, het persoonlijke leven van psychiater Nathalie Svensson. Haar wedervaren uit voorgaande boeken wordt vervolgd, met onder meer een strijd om de voogdij over haar kinderen, en de nodige aandacht voor haar amoureuze perikelen. De auteur pikt meteen in op waar hij aan het eind van het vorige boek gebleven was. Net als in het voorgaande deel moet een korte personenlijst degene die Middernachtsmeisjes alleenstaand leest, op weg helpen. Nuttig voor wie een opfrissing nodig heeft, maar lang niet voldoende om nieuwe lezers een vliegende start te bezorgen.

Drie dagen slechts scheiden het begin van het verhaal met het eind, en toch duurt het tot halfweg het boek voor de schrijver meer dan wat terloopse aandacht krijgt voor de misdaad waar het uiteindelijk om draait. Wat eerst voornamelijk een feelgoodverhaal is, begint dan pas langzaam richting thriller te keren. De nodige onderzoeksverrichtingen worden uitgevoerd, wat op zich boeiend is, maar weinig spannend. Een apart draadje dat slechts heel af en toe een kort hoofdstuk toebedeeld krijgt, verklapt echter wel dat lezers nog een climax kunnen verwachten. Het wordt spannender, hoewel gevoelige zielen nooit hoeven te vrezen voor een slapeloze nacht. Kleine cliffhangers aan het einde van bepaalde hoofdstukken dragen bij aan die spanningsopbouw, alleen is het effect daarvan minimaal omdat de auteur altijd meteen in het volgende hoofdstuk verder gaat met dezelfde scène.

Het boek bevat levendige dialogen, afgewisseld met duidelijk en eenvoudig proza, en laat zich daarom vlot lezen. De hoofdpersonages voelen ondertussen vrij vertrouwd aan, en de ontstane band met de vaste cast maakt dat de serie steeds beter en interessanter wordt. Los daarvan brengt Middernachtsmeisjes ook gewoon een solide en goed verteerbaar misdaadverhaal. De auteur heeft een scherp oog voor omgevingsdetails en beschrijft heel nauwgezet hoe Uppsala, de plaats waar de serie speelt, eruitziet en waar de personages zich er precies bevinden. Voor iemand die de stad kent, of die er plezier in vindt om Google Street View erbij te nemen, is dit ongetwijfeld een extra pluspunt.

De ontknoping is best verrassend, waarmee Moström beter doet dan in het voorgaande deel, en is zelfs voor de doorgewinterde thrillerlezer niet meteen te achterhalen. De auteur behoudt immers onverminderd een goed evenwicht tussen wat wordt vrijgegeven en wat wordt achtergehouden. Alles wordt uiteindelijk netjes verklaard en opgelost, zonder losse eindjes, en zodoende kan men de laatste pagina’s tevreden en frustratieloos omslaan. Na drie delen kan wel gezegd worden dat de keuze om de Nathalie Svensson-serie te gaan vertalen, een goede was.