Een stukje geschiedenis dat bekender mag worden.

Op zoek naar de achtergronden van zijn familie ontdekte Menno dat zijn overgrootmoeder een bestedeling was. Bestedelingen waren meestal weeskinderen, soms ook ouderen en verstandelijk beperkten, die op een veiling werden verkocht aan de laagst biedende. De bedoeling was dat zij verzorgd en opgevoed werden en naar school gingen. In sommige gevallen ging dit ook zo maar meestal waren zij een goedkope arbeidskracht, die vaak niet goed werden behandeld. Menno beschrijft een aantal schrijnende gevallen.

Hij heeft een indrukwekkende studie gemaakt van deze onbekende hoofdstukken uit onze geschiedenis. Dit alles speelde zich niet eens zolang geleden nog af.

Er was veel armoede, onhygiënische omstandigheden, er stierven veel mensen aan ziekten, waardoor er veel weeskinderen waren.
Het was een andere tijd, maar toch.. Het toezicht schoot duidelijk tekort.

Menno heeft grondig onderzoek gedaan voor dit boek. Heel goed dat dit nu meer bekend wordt, het doet recht aan al die mensen, velen worden bij naam genoemd.
Je zou denken dat het nu is verbeterd, en dat is ook zo, in veel opzichten. Maar in de (pleeg)zorg schort er toch het een en ander. En bezuinigingen maken die situatie niet beter.

Ik vond het een pittig boek om te lezen, vrij droog, met veel informatie, fragmenten van situaties en personen, waardoor ik het spoor een beetje bijster raakte. Het is natuurlijk geen roman en het zijn feiten, geen fictie.
Je krijgt wél een realistisch beeld van de situatie van wezen en bestedelingen. Ik had verwacht dat er wat langere uitgebreidere verhalen zouden worden verteld. Dat had het wat leesbaarder gemaakt.

De koloniedorpen en Veenhuizen komen ook voor in het boek. In Veenhuizen, tot 1984 een gesloten dorp zag ik jaren terug een aangrijpende voorstelling over de geschiedenis.
Goed dat dit boek is geschreven!