Lezersrecensie
Wie houdt er echt van Cassie?
CITAAT:
'Plots voelde Cassie zich honderd jaar oud toen zijn eerlijkheid alle sprookjes wegnam die ze zichzelf had verteld.'
(zie slot van deze recensie)
In de 'domestic thrillers' van het schrijversduo Sally Rigby en Amanda Ashby spelen geheimen altijd een hoofdrol! Ook in 'De ex-vrouw', het eerste in het Nederlands vertaalde boek, hebben beide vrouwelijke hoofdpersonages er alles voor over om de donkere bladzijde uit hun verleden onbesproken te houden. Als daar het daglicht op zou vallen, komt bij de ene het perfecte huisje-boompje-beestje in gevaar en bij de andere de toekomst van haar tienerdochter. Tussen hen staat een man die een ex is én een bijna echtgenoot.
TOT ELKAAR VEROORDEELD
En toch gaat de bal aan het rollen. Een afperser, een zeventienjarige die de sociale spelregels nog niet goed begrijpt en een verlaten echtgenote die gaat stoken in andermans huishouden, brengen een steeds groeiende waterval van gebeurtenissen op gang. Aan het eind van deze kettingreactie zijn er alleen maar verliezers. Iedereen hangt in de touwen! Maar wie is de mystery man/woman die de cascade van flink wat water heeft voorzien?
Hoewel het werk van Sally Rigby en Amanda Ashby wordt geprezen om de verrassende wendingen en het onverwachte slotakkoord, mag dit talent voor twists and turns niet het enige criterium voor het rapportcijfer zijn. Als je hen vergelijkt met de beste collega's in dit genre, zie je dat de psychologische opbouw en uitwerking wat te wensen overlaat. Psychologische spanning is iets anders dan een plot dat af en toe een onvoorspelbare afslag neemt.
De echte spanning wordt gecreëerd door onderhuidse angsten en controleverlies bij tegen elkaar schurende personages. En dat aspect is niet de sterkste kant van dit auteursduo. In plaats van de stressoorzaken samen met de plotspelers te ervaren moet de lezer het doen met gepraat over de gevolgen ervan. Freida McFadden is hier de grote leermeester.
DE VERTALER IN GEBREKE!
Bovendien is de taal en stijl iets te schraal en te weinig dynamisch om de perfecte gangmaker te zijn van het verhaal. Toch is wat de vorm betreft, de slordige vertaling uit het Engels het meest storend.
Bijvoorbeeld:
'Kon Alice met Norah redeneren?'
(i.p.v. Kon Alice met Norah hierover van gedachten wisselen?' of '... hierover praten?')
'Ik sta buiten het huis.'
(i.p.v. 'Ik sta voor de deur.')
'Maar dit was van een heel ander niveau.'
(i.p.v. 'Maar dit was van een heel andere aard.')
Zie ook de foute zinsconstructie van het citaat boven deze recensie!
Je zou denken dat de AI het hier van de vertaler heeft overgenomen.
Wie zich op de diepere laag van dit boek wil richten, mag eens nadenken over het meervoudige antwoord op de vraag die de titel stelt... en wat dat antwoord ons leert over hoe wij omgaan met liefde!
Lees meer op: https://inktkoelie.blogspot.com/
'Plots voelde Cassie zich honderd jaar oud toen zijn eerlijkheid alle sprookjes wegnam die ze zichzelf had verteld.'
(zie slot van deze recensie)
In de 'domestic thrillers' van het schrijversduo Sally Rigby en Amanda Ashby spelen geheimen altijd een hoofdrol! Ook in 'De ex-vrouw', het eerste in het Nederlands vertaalde boek, hebben beide vrouwelijke hoofdpersonages er alles voor over om de donkere bladzijde uit hun verleden onbesproken te houden. Als daar het daglicht op zou vallen, komt bij de ene het perfecte huisje-boompje-beestje in gevaar en bij de andere de toekomst van haar tienerdochter. Tussen hen staat een man die een ex is én een bijna echtgenoot.
TOT ELKAAR VEROORDEELD
En toch gaat de bal aan het rollen. Een afperser, een zeventienjarige die de sociale spelregels nog niet goed begrijpt en een verlaten echtgenote die gaat stoken in andermans huishouden, brengen een steeds groeiende waterval van gebeurtenissen op gang. Aan het eind van deze kettingreactie zijn er alleen maar verliezers. Iedereen hangt in de touwen! Maar wie is de mystery man/woman die de cascade van flink wat water heeft voorzien?
Hoewel het werk van Sally Rigby en Amanda Ashby wordt geprezen om de verrassende wendingen en het onverwachte slotakkoord, mag dit talent voor twists and turns niet het enige criterium voor het rapportcijfer zijn. Als je hen vergelijkt met de beste collega's in dit genre, zie je dat de psychologische opbouw en uitwerking wat te wensen overlaat. Psychologische spanning is iets anders dan een plot dat af en toe een onvoorspelbare afslag neemt.
De echte spanning wordt gecreëerd door onderhuidse angsten en controleverlies bij tegen elkaar schurende personages. En dat aspect is niet de sterkste kant van dit auteursduo. In plaats van de stressoorzaken samen met de plotspelers te ervaren moet de lezer het doen met gepraat over de gevolgen ervan. Freida McFadden is hier de grote leermeester.
DE VERTALER IN GEBREKE!
Bovendien is de taal en stijl iets te schraal en te weinig dynamisch om de perfecte gangmaker te zijn van het verhaal. Toch is wat de vorm betreft, de slordige vertaling uit het Engels het meest storend.
Bijvoorbeeld:
'Kon Alice met Norah redeneren?'
(i.p.v. Kon Alice met Norah hierover van gedachten wisselen?' of '... hierover praten?')
'Ik sta buiten het huis.'
(i.p.v. 'Ik sta voor de deur.')
'Maar dit was van een heel ander niveau.'
(i.p.v. 'Maar dit was van een heel andere aard.')
Zie ook de foute zinsconstructie van het citaat boven deze recensie!
Je zou denken dat de AI het hier van de vertaler heeft overgenomen.
Wie zich op de diepere laag van dit boek wil richten, mag eens nadenken over het meervoudige antwoord op de vraag die de titel stelt... en wat dat antwoord ons leert over hoe wij omgaan met liefde!
Lees meer op: https://inktkoelie.blogspot.com/
1
Reageer op deze recensie
