Lezersrecensie
Durf onzeker te zijn !
Heeft Miriam Lancewood na twee boeken over leven buiten de gebaande paden, nog stof voor een derde wildernisverhaal? Dat kan een vraag van kritische lezers zijn. En het antwoord komt snel. Vóór het einde van het eerste hoofdstuk roep je al volmondig: 'ja'!
WEES VOORBEREID !
De invalshoek van dit derde luik is de kennis en de mindset die nodig is om te overleven als je oog in oog staat met de meest ruige natuur en, min of meer of helemaal, zelfvoorzienend wil zijn. Je moet weten waar de dieren leven en hoe ze zich gedragen, waar je water vindt en hoe je vuur maakt. Je moet leren lopen over onvaste grond en tegen rotsen kunnen opklauteren. En met sandalen door ijskoud water ploeteren, sterkt lijf en geest! Jaar na jaar heeft Miriam geïnvesteerd in survivalvaardigheden: jagen, leerlooien, tuinieren, het gebruik van planten enz. Ooit was de wildernis een raadsel voor haar. Nu kan ze de wolken en de berendrollen lezen.
Bijna altijd deelt ze haar avonturen met Peter, haar Nieuw-Zeelandse partner en inspiratiebron, zowel op het materiële als op het geestelijke vlak. Soms wil ze alleen de wereld in, haar grenzen aftasten. Kan ze zich, bijvoorbeeld, al liftend en slapend in een tentje, staande houden in Noord-Turkije? Vrouwen zijn altijd kwetsbaar, maar nog meer in een machocultuur. Toch slaagt ze erin om in een - soms - onveilige menselijke omgeving haar overlevingslessen toe te passen. Ook de mens is een dier! 'Toon nooit je angst', is het motto! Dat Miriam een voormalige polsstokspringster is, zal haar daarbij vast gesterkt hebben...
BAAS IN JE KOP !
Samen met haar kom je tot het inzicht dat gevaar onlosmakelijk verbonden is met vrijheid en dat veiligheid een illusie is. Je kunt dus maar best je angst accepteren. Hoewel Peter een kampioen is in het aanvaarden van wat je niet kunt beïnvloeden, komt Miriam aardig in de buurt. Voor haar geldt nog steeds: 'Liever in een tent leven, dan samen op de bank een filmavond houden.'
Het pad over een Himalaya-pas kwijt geraken of een onweer tussen 4.000m-toppen, noemt ze oprecht 'een intense ervaring'. Als een buitenstaander zich zo'n hachelijke situatie zou voorstellen, dan komt hij geheid met een adem afsnijdende woordenschat. De oude Grieken wisten het al: de mens is de maat van alle dingen... alleen willen de meetlatten die we hanteren, wel eens van elkaar verschillen. Het liniaal van deze vrijbuiter is van unieke makelij!
EEN UITNODIGENDE PEN
Is Miriam Lancewood ook een kundige schrijfster? Zeker. Je zou zelfs kunnen zeggen dat het vertellen van verhalen haar tweede natuur is. Ze pakt je in met haar levendige, beeldende en heldere stijl. Daarbij vergeet ze nooit flink te stofferen en, waar het past, te beschouwen. Maar bovenal heeft deze globetrotter een bezielende persoonlijkheid!
Lees meer: https://inktkoelie.blogspot.com/
WEES VOORBEREID !
De invalshoek van dit derde luik is de kennis en de mindset die nodig is om te overleven als je oog in oog staat met de meest ruige natuur en, min of meer of helemaal, zelfvoorzienend wil zijn. Je moet weten waar de dieren leven en hoe ze zich gedragen, waar je water vindt en hoe je vuur maakt. Je moet leren lopen over onvaste grond en tegen rotsen kunnen opklauteren. En met sandalen door ijskoud water ploeteren, sterkt lijf en geest! Jaar na jaar heeft Miriam geïnvesteerd in survivalvaardigheden: jagen, leerlooien, tuinieren, het gebruik van planten enz. Ooit was de wildernis een raadsel voor haar. Nu kan ze de wolken en de berendrollen lezen.
Bijna altijd deelt ze haar avonturen met Peter, haar Nieuw-Zeelandse partner en inspiratiebron, zowel op het materiële als op het geestelijke vlak. Soms wil ze alleen de wereld in, haar grenzen aftasten. Kan ze zich, bijvoorbeeld, al liftend en slapend in een tentje, staande houden in Noord-Turkije? Vrouwen zijn altijd kwetsbaar, maar nog meer in een machocultuur. Toch slaagt ze erin om in een - soms - onveilige menselijke omgeving haar overlevingslessen toe te passen. Ook de mens is een dier! 'Toon nooit je angst', is het motto! Dat Miriam een voormalige polsstokspringster is, zal haar daarbij vast gesterkt hebben...
BAAS IN JE KOP !
Samen met haar kom je tot het inzicht dat gevaar onlosmakelijk verbonden is met vrijheid en dat veiligheid een illusie is. Je kunt dus maar best je angst accepteren. Hoewel Peter een kampioen is in het aanvaarden van wat je niet kunt beïnvloeden, komt Miriam aardig in de buurt. Voor haar geldt nog steeds: 'Liever in een tent leven, dan samen op de bank een filmavond houden.'
Het pad over een Himalaya-pas kwijt geraken of een onweer tussen 4.000m-toppen, noemt ze oprecht 'een intense ervaring'. Als een buitenstaander zich zo'n hachelijke situatie zou voorstellen, dan komt hij geheid met een adem afsnijdende woordenschat. De oude Grieken wisten het al: de mens is de maat van alle dingen... alleen willen de meetlatten die we hanteren, wel eens van elkaar verschillen. Het liniaal van deze vrijbuiter is van unieke makelij!
EEN UITNODIGENDE PEN
Is Miriam Lancewood ook een kundige schrijfster? Zeker. Je zou zelfs kunnen zeggen dat het vertellen van verhalen haar tweede natuur is. Ze pakt je in met haar levendige, beeldende en heldere stijl. Daarbij vergeet ze nooit flink te stofferen en, waar het past, te beschouwen. Maar bovenal heeft deze globetrotter een bezielende persoonlijkheid!
Lees meer: https://inktkoelie.blogspot.com/
1
Reageer op deze recensie