Een prachtige roman die je meeneemt op een emotionele reis

Deze recensie werd eerder gepubliceerd op mijn blog GraagGelezen.

‘De IJsselbrief’ begint in de proloog met de vondst van een flessenpost door veerman Werner. Deze brief, geschreven door de mysterieuze Mandy roept vragen op over haar identiteit en de betekenis van de woorden in deze brief: ‘We are destroyed and then we rebuild. That’s human nature, right?’.

De kracht van deze roman ligt in de meeslepende vertelstijl van Bertina Mulder. Ze creëert een levendige sfeerbeschrijving en schetst met precisie de innerlijke conflicten van haar personages. De brief van Mandy, gevuld met filosofische bespiegelingen en poëtische observaties, vormt een rode draad door het verhaal en geven de lezer stof tot nadenken.
‘Ik denk, dus ik ben’ is een uitspraak van de filosoof Descartes.
In dit verhaal wordt daar ook dieper op ingegaan met de vragen: ‘Ik denk, maar wie ben ik?’ en ‘Ze dacht, maar wie was ze?’.

“Mettertijd verstomden de stemmen in het huis. Rosalynn groeide op, trouwde en verhuisde met haar man Huub naar Arnhem, waar ze samen een makelaarskantoor startten. Ook de kleinkinderen kregen steeds meer hun eigen leven. Studies. Stages. Bijbaantjes. Zelfs in het buienland. Oude vrienden werden ziek. Velen zijn al overleden. Zo gaan die dingen. Gelukkig had ze Thijmen aan haar zijde…“

Bertina Mulder slaagt erin om thema's als verlies, rouw en dementie op een integere en ontroerende manier te belichten. De zingeving van het leven wordt hier mooi aangestipt en de verschillende personages zijn stuk voor stuk goed uitgewerkt.

“Op het nachtkastje ligt de ketting met de penning, als een stille getuige.
‘Dat is mama,‘ bevestigt Rosalynn zacht.
Ze gaat op de rand van het bed zitten en veegt de warrige haren uit het bleke gezicht.”

‘De IJsselbrief’ zal je nog lang bijblijven. Het proces dat Mandy als gepensioneerd filosoof doorloopt is knap beschreven en komt hierdoor heel dicht bij de lezer.
Het is een ontroerend verhaal over de kracht van menselijke connectie, de veerkracht van de geest en de troost die goed naar iemand luisteren kan bieden.
De angst van Mandy is heel begrijpelijk en mede daarom is dit een roman voor iedereen die het leven bewust mee wil blijven maken en weet hoe angstig het kan zijn om dat niet meer te kunnen doen. Elkaar willen beschermen voor erger is een belangrijk onderdeel van het verhaal.
‘De IJsselbrief’ is een prachtige roman die je meeneemt op een emotionele reis.

Deze quote van T.S. Eliot is hier van toepassing:

“What we call the beginning is often the end. And to make an end is to make a beginning. The end is where we start from.”