Lezersrecensie
Lees over alles wat menselijk is in een denkbeeldig etmaal; als een levenswandel door de tijd
Deze recensie werd eerder gepubliceerd op mijn blog GraagGelezen.
‘De Kalenderman’ begint met het gedicht ‘De tijdboom’.
De auteur vertelt ons hierin waaruit de stam van de woudreus die in de bongerd bij zijn grootvader stond bestaat; de jaarringen waaruit je de jaren kon volgen, de takken die maanden waren en die daarna de weken en de dagen voortbrachten.
Met weemoed denkt hij terug aan de tijd dat ze op een onvaste ladder naar boven moesten klimmen om de dagen te plukken. De Latijnse spreuk Carpe diem betekent letterlijk 'pluk de dag' – een oproep om het leven ten volle te benutten en ervan te genieten.
Vervolgens lees je in vier delen over de dag, t.w. ‘Ochtend’, ’Middag’, ‘Avond’, en ‘Nacht’. Het eerste gedicht in ‘Ochtend’ heeft als titel ‘De Kalenderman’ en daar lees je over de gedachten van dit personage. In de daarop volgende negen weerberichten beschrijft de auteur hoe ochtenden van elkaar kunnen verschillen.
Hieruit blijkt dat je het altijd ergens over kunt hebben door over ‘het weer’ te beginnen.
Schepping
Almachtige, sinds ik weet dat u
niet bestaat is het veel makkelijker
om met u te praten. U bent een
denkbeeld dat ik binnenstebuiten
heb gekeerd en op een plank in
mijn woonkamer heb neergezet.
Daar kijkt u mij vriendelijk aan.
Wij kunnen een gesprek hebben,
wij kunnen elkander verstaan.
Rogier de Jong presenteert in deze bundel heel verschillende onderwerpen aan de lezer; vaak voelt het heel persoonlijk aan, alsof hij over zijn eigen gevoelens schrijft.
De auteur kijkt op een bijzondere manier naar de wereld en schrijft op wat hij ziet, denkt en voelt. Je leest elke regel los van de ander.
Door de grote variatie in de onderwerpen zul je steeds opnieuw geraakt worden door de woorden van Rogier de Jong.
Na ‘Ochtend’ volgen ‘Middag’, ‘Avond’ en ‘Nacht’ met de meest uiteenlopende onderwerpen, maar steeds raakt zijn poëzie thema's aan als vergankelijkheid, geschiedenis en de zoektocht naar innerlijke rust.
De enige zandloper die
De enige zandloper die ik vertrouw
loopt op twee poten over het
Zeeuws-Vlaamse strand.
En hoewel de Calidris minuta af en
toe ‘kiep’ zegt, is hij er de vogel
niet naar om op zijn kop te gaan
staan en je te melden dat het jouw
tijd is en dat je maar beter kunt
gaan.
Als hij lang genoeg het zilte
slik heeft bewandeld spreidt hij
zijn wieken. Let op de
snipstrepen op zijn rug in het najaar.
In ‘De kalenderman’ lees je over het leven, gevoelens, verwachtingen en over hoe aan alles een eind komt. De Jong verkent deze thema's met een soms melancholieke ondertoon, zonder te vervallen in sentimentaliteit. En humor ligt steeds op de loer.
Ik heb ‘De kalenderman’ graag gelezen en de bundel ligt hier binnen handbereik om opnieuw een stukje uit te lezen en dan met een warm gevoel weer weg te leggen.
Je leest over alles wat menselijk is in een denkbeeldig etmaal; als een levenswandel door de tijd.
‘De Kalenderman’ begint met het gedicht ‘De tijdboom’.
De auteur vertelt ons hierin waaruit de stam van de woudreus die in de bongerd bij zijn grootvader stond bestaat; de jaarringen waaruit je de jaren kon volgen, de takken die maanden waren en die daarna de weken en de dagen voortbrachten.
Met weemoed denkt hij terug aan de tijd dat ze op een onvaste ladder naar boven moesten klimmen om de dagen te plukken. De Latijnse spreuk Carpe diem betekent letterlijk 'pluk de dag' – een oproep om het leven ten volle te benutten en ervan te genieten.
Vervolgens lees je in vier delen over de dag, t.w. ‘Ochtend’, ’Middag’, ‘Avond’, en ‘Nacht’. Het eerste gedicht in ‘Ochtend’ heeft als titel ‘De Kalenderman’ en daar lees je over de gedachten van dit personage. In de daarop volgende negen weerberichten beschrijft de auteur hoe ochtenden van elkaar kunnen verschillen.
Hieruit blijkt dat je het altijd ergens over kunt hebben door over ‘het weer’ te beginnen.
Schepping
Almachtige, sinds ik weet dat u
niet bestaat is het veel makkelijker
om met u te praten. U bent een
denkbeeld dat ik binnenstebuiten
heb gekeerd en op een plank in
mijn woonkamer heb neergezet.
Daar kijkt u mij vriendelijk aan.
Wij kunnen een gesprek hebben,
wij kunnen elkander verstaan.
Rogier de Jong presenteert in deze bundel heel verschillende onderwerpen aan de lezer; vaak voelt het heel persoonlijk aan, alsof hij over zijn eigen gevoelens schrijft.
De auteur kijkt op een bijzondere manier naar de wereld en schrijft op wat hij ziet, denkt en voelt. Je leest elke regel los van de ander.
Door de grote variatie in de onderwerpen zul je steeds opnieuw geraakt worden door de woorden van Rogier de Jong.
Na ‘Ochtend’ volgen ‘Middag’, ‘Avond’ en ‘Nacht’ met de meest uiteenlopende onderwerpen, maar steeds raakt zijn poëzie thema's aan als vergankelijkheid, geschiedenis en de zoektocht naar innerlijke rust.
De enige zandloper die
De enige zandloper die ik vertrouw
loopt op twee poten over het
Zeeuws-Vlaamse strand.
En hoewel de Calidris minuta af en
toe ‘kiep’ zegt, is hij er de vogel
niet naar om op zijn kop te gaan
staan en je te melden dat het jouw
tijd is en dat je maar beter kunt
gaan.
Als hij lang genoeg het zilte
slik heeft bewandeld spreidt hij
zijn wieken. Let op de
snipstrepen op zijn rug in het najaar.
In ‘De kalenderman’ lees je over het leven, gevoelens, verwachtingen en over hoe aan alles een eind komt. De Jong verkent deze thema's met een soms melancholieke ondertoon, zonder te vervallen in sentimentaliteit. En humor ligt steeds op de loer.
Ik heb ‘De kalenderman’ graag gelezen en de bundel ligt hier binnen handbereik om opnieuw een stukje uit te lezen en dan met een warm gevoel weer weg te leggen.
Je leest over alles wat menselijk is in een denkbeeldig etmaal; als een levenswandel door de tijd.
1
Reageer op deze recensie
