Lezersrecensie
Indrukwekkend boek
‘Mijn Italiaanse moeder’ is deels gebaseerd op ware gebeurtenissen in de periode 1945 tot 1968. Het verhaal speelt zich af in Amsterdam en Italië.
De cover toont een jonge vrouw met een beer; de beer heeft een belangrijke rol in het verhaal. De titel loopt als een rode draad door de roman.
De oorlog is net voorbij als Anna vier jaar wordt. Van dokter Hertog krijgt ze een beer, die ze Bruin noemt. Een paar weken later komt haar vader thuis, die ze lang niet heeft gezien. Ze is door het dolle heen. Haar moeder is minder blij; met haar arm houdt ze hem op afstand en zegt: ‘Je geur is onverdraaglijk.’
De ruzies tussen haar ouders volgen elkaar op. Haar vader heeft een geheim oorlogsverleden; was hij een NSB-er of een held?
Het gezin verhuist naar een betere buurt. Eindelijk mag Anna naar school. Na schooltijd krijgt ze wijze lessen van haar moeder en leert hoe ze zich moet gedragen in hogere kringen.
Wat ze niet leert is het verschil tussen mannen en vrouwen. Volgens haar moeder zijn mannen maar op één ding uit. Maar wat?
Seks?! Dat was wanneer de man zijn onbetamelijke saucijs in een gaatje bij de vrouw deed en daar iets achterliet.
Ze groeit op in eenzaamheid en zonder liefde. Aan haar vader heeft ze weinig steun; hij doet en zegt precies wat haar moeder wil.
Gelukkig is daar Bruin waar ze haar gevoelens en gedachten bij kwijt kan. Ze creëert haar eigen droomwereld. Als ze gaat studeren probeert ze zich los te maken van haar overheersende moeder en vader zonder ruggengraat. Gaat haar dit lukken?
‘Mijn Italiaanse moeder’ wordt op indrukwekkende wijze verteld vanuit het perspectief van Anna. Het is hartverscheurend om te lezen hoe Anna de dupe wordt van het oorlogsverleden van haar ouders en wat dit met haar doet als kind en de invloed die het heeft op haar volwassen leven.
Anna gaat het gevecht aan om zich te bevrijden van haar illusies en te ontdekken wie ze is en wat ze wil.
‘Heb ik geen eigen wil?’ Ik heb stampvoette van kwaaiigheid op mezelf. ‘Geen eigen wil.’
‘Mijn Italiaanse moeder’ is een realistisch verhaal. Het veelvuldg beschrijven van de wijze lessen is saai. Later in het verhaal wordt duidelijk waarom hiervoor gekozen is; het past bij de zorgvuldig opgebouwde verhaallijn. Gelukkig zijn er op tijd gebeurtenissen die het verhaal boeiend houden. Je ziet Anna letterlijk en figuurlijk groeien. De beeldende schrijfwijze maken de personages en omgeving levendig. Hoe verder je in het verhaal komt, hoe meer je wordt meegesleept in het trieste leven van Anna. Je zit in haar hoofd; beleeft en voelt alles wat zij ervaart.
De manier waarop de gedachten en beleefwereld van Anna worden weergeven, de karakters van de personages worden uitgediept, de humor die voorbij komt en het vleugje romantiek zijn dermate goed dat het verhaal een mooie mengelmoes is van oorlogsroman, feelgood en psychologie.
De epiloog is ontroerend mooi.
Menig lezer zal het waarschijnlijk niet droog houden bij het lezen van dit aangrijpend verhaal.
Oorlog is niet van een kind.
Verhaal: 4****
Schrijfstijl: 4****
Taalkundig; 4****
Psychologie: 5*****
De cover toont een jonge vrouw met een beer; de beer heeft een belangrijke rol in het verhaal. De titel loopt als een rode draad door de roman.
De oorlog is net voorbij als Anna vier jaar wordt. Van dokter Hertog krijgt ze een beer, die ze Bruin noemt. Een paar weken later komt haar vader thuis, die ze lang niet heeft gezien. Ze is door het dolle heen. Haar moeder is minder blij; met haar arm houdt ze hem op afstand en zegt: ‘Je geur is onverdraaglijk.’
De ruzies tussen haar ouders volgen elkaar op. Haar vader heeft een geheim oorlogsverleden; was hij een NSB-er of een held?
Het gezin verhuist naar een betere buurt. Eindelijk mag Anna naar school. Na schooltijd krijgt ze wijze lessen van haar moeder en leert hoe ze zich moet gedragen in hogere kringen.
Wat ze niet leert is het verschil tussen mannen en vrouwen. Volgens haar moeder zijn mannen maar op één ding uit. Maar wat?
Seks?! Dat was wanneer de man zijn onbetamelijke saucijs in een gaatje bij de vrouw deed en daar iets achterliet.
Ze groeit op in eenzaamheid en zonder liefde. Aan haar vader heeft ze weinig steun; hij doet en zegt precies wat haar moeder wil.
Gelukkig is daar Bruin waar ze haar gevoelens en gedachten bij kwijt kan. Ze creëert haar eigen droomwereld. Als ze gaat studeren probeert ze zich los te maken van haar overheersende moeder en vader zonder ruggengraat. Gaat haar dit lukken?
‘Mijn Italiaanse moeder’ wordt op indrukwekkende wijze verteld vanuit het perspectief van Anna. Het is hartverscheurend om te lezen hoe Anna de dupe wordt van het oorlogsverleden van haar ouders en wat dit met haar doet als kind en de invloed die het heeft op haar volwassen leven.
Anna gaat het gevecht aan om zich te bevrijden van haar illusies en te ontdekken wie ze is en wat ze wil.
‘Heb ik geen eigen wil?’ Ik heb stampvoette van kwaaiigheid op mezelf. ‘Geen eigen wil.’
‘Mijn Italiaanse moeder’ is een realistisch verhaal. Het veelvuldg beschrijven van de wijze lessen is saai. Later in het verhaal wordt duidelijk waarom hiervoor gekozen is; het past bij de zorgvuldig opgebouwde verhaallijn. Gelukkig zijn er op tijd gebeurtenissen die het verhaal boeiend houden. Je ziet Anna letterlijk en figuurlijk groeien. De beeldende schrijfwijze maken de personages en omgeving levendig. Hoe verder je in het verhaal komt, hoe meer je wordt meegesleept in het trieste leven van Anna. Je zit in haar hoofd; beleeft en voelt alles wat zij ervaart.
De manier waarop de gedachten en beleefwereld van Anna worden weergeven, de karakters van de personages worden uitgediept, de humor die voorbij komt en het vleugje romantiek zijn dermate goed dat het verhaal een mooie mengelmoes is van oorlogsroman, feelgood en psychologie.
De epiloog is ontroerend mooi.
Menig lezer zal het waarschijnlijk niet droog houden bij het lezen van dit aangrijpend verhaal.
Oorlog is niet van een kind.
Verhaal: 4****
Schrijfstijl: 4****
Taalkundig; 4****
Psychologie: 5*****
2
Reageer op deze recensie
