Traag met enkele sterke elementen

Zonder al te veel onderzoek naar waar dit boek precies over zou gaan, begon ik erin, maar daar kwam ik al snel van terug. Dat het boek zich ruim een eeuw geleden afspeelt is op zich niet zo gek. Tijdens het lezen komen er zo nu en dan namelijk nieuwsberichten voorbij waarin de desbetreffende datums voorbij komen. Hierdoor krijg je een goed idee van de tijd waarin het verhaal zich afspeelt en het specifieke verloop van tijd in dagen. Pas toen ik een behoorlijk stuk in het boek gevorderd was las ik dat het om een dark academia/drakenromantasy boek ging. Zonder die informatie lijkt het verhaal namelijk best traag te verlopen.

Al snel wordt duidelijk dat de vrij trage opbouw van het verhaal vooral te maken heeft met het dark academia aspect. De baan die Viv aangeboden krijgt op Bletchley Park brengt de nodige mysterieuze sferen en gebeurtenissen met zich mee. Het voelt alsof ze samen met een paar outsiders op een school is beland en moet strijden voor de beste plek om haar eer en haar familie te kunnen redden. De strijd die daarmee gepaard gaat wordt goed weergeven want al snel blijkt dat voor alle jonge mensen die in hetzelfde schuitje zitten als Viv een hele hoop op het spel staat. Hierdoor ontwikkel je sympathie voor de anderen en wordt het lastiger om goed en kwaad uit elkaar te houden.

Gelukkig is wel altijd grotendeels duidelijk wie Viv en de anderen tegenwerkt en wie meer aan hun kant staan. Het is juist Viv die daar tussenin zweeft omdat ze moeite heeft met goed en kwaad. Welke beslissing moet ze nemen om het juiste te doen? En wat nou als beide keuzes bepaalde gevolgen hebben die je niet op je geweten wilt hebben. Viv komt meermaals voor moeilijke keuzes te staan en hierdoor lijkt het op den duur een beetje alsof het verhaal in herhaling begint te vallen. Daarnaast bevat het boek verschillende tropes waarvan ik een beetje het gevoel had alsof ze op één hoop gegooid waren om maar zoveel mogelijk samen te voegen. Bij sommigen werkte dat maar bij anderen wat minder.

Het sterkste element uit het verhaal is veruit de drakencode die Viv moet zien te ontcijferen. Hier zit een hele denkwijze, een heel systeem achter waarvan je tijdens het lezen gewoon weet dat de auteur daar ontzettend veel onderzoek en denkwerk in heeft gestoken. Hoe dichter Viv bij antwoorden komt, hoe ingewikkelder het in elkaar zit, maar toch weet de auteur het op een begrijpelijke en (voor zo ver dat kan) realistische manier over te brengen. De romantiek zelf vond ik minder aantrekkelijk en interessant dan ik had gehoopt. Want hoewel Vivs personage erg levendig over kwam, vond ik dat bij sommige andere personages tekort schieten.

A Lanuage of Dragons is in het begin een vrij trage romantasy. Het heeft sterke elementen zoals de drakencode en het onderzoek, maar ook mindere elementen zoals de romantiek en spanningsopbouw.