Lezersrecensie
Het intense, schrikbarende en emotionele verhaal van Haymitch
In District 12 probeert Haymitch Abernathy niet te veel na te denken over de kans dat hij een van de deelnemers aan de Kwartskwelling van de hongerspelen zou kunnen zijn. Hij wil bij het meisje zijn van wie houdt, maar als zijn naar wordt geroepen verandert zijn droom in een nachtmerrie. Voor hij het weet is hij onderweg naar het Capitool, samen met de andere tributen. En zodra de Spelen beginnen, beseft Haymitch dat hij geen enkele kans heeft om te winnen. Maar iets in hem wil vechten, iets in hem wil een spoor nalaten.
Voor de fans en/of kenners van de Hongerspelen serie, is Haymitch geen onbekend personage. Toch is hij in dit boek heel anders, dit is namelijk zíjn verhaal. Toen zijn naam werd getrokken om deel te nemen aan de Hongerspelen, terwijl hij zich midden in zijn leven bevond. Wetende hoe hij er uiteindelijk bijloopt tijdens de Hongerspelen van Katniss en Peeta, kun je wel invullen dat zijn ervaringen totaal geen pretje zullen zijn.
Wat dat betreft is een gedeelte van het verrassingseffect, over wie deze Hongerspelen wint, natuurlijk niet echt aanwezig. Tenzij je volledig nieuw bent met deze boeken, dan raad ik je ook af om deze recensie verder te lezen. Maar goed, de vraag blijft dan natuurlijk nog altijd: hóé wint hij de Hongerspelen. Na een hele reeks van voorbeelden uit de serie die eraan ‘vooraf’ zijn gegaan weet je als lezer inmiddels dat het nooit een pretje is. de gebeurtenissen in de boeken zijn vaak heftig, traumatiserend en niet geschikt voor teerhartige lezers. En hoewel we het hier dus wel over YA-boeken hebben, gaat de auteur intense gebeurtenissen niet zomaar uit de weg. De beschrijft ze goed genoeg om precies te weten wat er gebeurt, maar niet dusdanig gedetailleerd dat je er enorm door wordt afgeschrikt, hoewel dit per persoon wel kan verschillen.
De eerste helft van het boek is voornamelijk gericht op Haymitch, zijn familie, vrienden en de voorbereidingen voor de Hongerspelen. Hij begaat een zelfde soort riedel die Katniss heeft doorstaan, alleen dan jaren terug. De extravagante, overdreven en glamoureuze leden van het Kapitool en alles wat erbij komt kijken, lijkt vrij hetzelfde te zijn. Er komen zelfs enkele bekende namen voorbij uit de boeken van Katniss. Maar dat wil niet zeggen dat de eerste helft weinig spanning of actie bevat. Er gebeuren al een hele hoop dingen voorafgaand aan de Hongerspelen die je naar adem laten happen of de haartjes op je armen overeind doen staan. De tweede helft is wel echt toegewijd aan de gebeurtenissen tijdens de Kwartskwelling. De manier waarop Haymitch moet zien te overleven, het verlies van zoveel andere tributen om hem heen. Je leest erover en je weet ongeveer wat er allemaal zou kunnen gebeuren. Maar als je er echt bij stil staat, realiseer je je hoe verknipt het eigenlijk allemaal is.
Het feit dat de strijd die Haymitch probeert te leveren totaal niet van een leien dakje gaat, is begrijpelijk maar ontzettend frustrerend. Je wilt dat hem éíndelijk eens iets goeds overkomt, maar daar is eigenlijk weinig sprake van. Zelfs wanneer hij als enige tribuut over lijkt te zijn en wordt opgehaald, werkt alles om hem heen hem op de een of andere manier nog tegen. Maar, het kwaad is nog lang niet geschied. Wetende hoe hij er jaren later bijloopt, voel je dat er nog van alles staat te gebeuren. En dat is ook zo. Suzanne Collins is wat dat betreft een weergaloze auteur en zal niets van je hoop of je hart heel laten.
Dageraad boven de boete geeft op intense, schrikbarende en emotionele wijze weer hoe Haymitch gevormd is tot de man die hij wordt ten tijde van de Hongerspelen van Katniss Everdeen.
Voor de fans en/of kenners van de Hongerspelen serie, is Haymitch geen onbekend personage. Toch is hij in dit boek heel anders, dit is namelijk zíjn verhaal. Toen zijn naam werd getrokken om deel te nemen aan de Hongerspelen, terwijl hij zich midden in zijn leven bevond. Wetende hoe hij er uiteindelijk bijloopt tijdens de Hongerspelen van Katniss en Peeta, kun je wel invullen dat zijn ervaringen totaal geen pretje zullen zijn.
Wat dat betreft is een gedeelte van het verrassingseffect, over wie deze Hongerspelen wint, natuurlijk niet echt aanwezig. Tenzij je volledig nieuw bent met deze boeken, dan raad ik je ook af om deze recensie verder te lezen. Maar goed, de vraag blijft dan natuurlijk nog altijd: hóé wint hij de Hongerspelen. Na een hele reeks van voorbeelden uit de serie die eraan ‘vooraf’ zijn gegaan weet je als lezer inmiddels dat het nooit een pretje is. de gebeurtenissen in de boeken zijn vaak heftig, traumatiserend en niet geschikt voor teerhartige lezers. En hoewel we het hier dus wel over YA-boeken hebben, gaat de auteur intense gebeurtenissen niet zomaar uit de weg. De beschrijft ze goed genoeg om precies te weten wat er gebeurt, maar niet dusdanig gedetailleerd dat je er enorm door wordt afgeschrikt, hoewel dit per persoon wel kan verschillen.
De eerste helft van het boek is voornamelijk gericht op Haymitch, zijn familie, vrienden en de voorbereidingen voor de Hongerspelen. Hij begaat een zelfde soort riedel die Katniss heeft doorstaan, alleen dan jaren terug. De extravagante, overdreven en glamoureuze leden van het Kapitool en alles wat erbij komt kijken, lijkt vrij hetzelfde te zijn. Er komen zelfs enkele bekende namen voorbij uit de boeken van Katniss. Maar dat wil niet zeggen dat de eerste helft weinig spanning of actie bevat. Er gebeuren al een hele hoop dingen voorafgaand aan de Hongerspelen die je naar adem laten happen of de haartjes op je armen overeind doen staan. De tweede helft is wel echt toegewijd aan de gebeurtenissen tijdens de Kwartskwelling. De manier waarop Haymitch moet zien te overleven, het verlies van zoveel andere tributen om hem heen. Je leest erover en je weet ongeveer wat er allemaal zou kunnen gebeuren. Maar als je er echt bij stil staat, realiseer je je hoe verknipt het eigenlijk allemaal is.
Het feit dat de strijd die Haymitch probeert te leveren totaal niet van een leien dakje gaat, is begrijpelijk maar ontzettend frustrerend. Je wilt dat hem éíndelijk eens iets goeds overkomt, maar daar is eigenlijk weinig sprake van. Zelfs wanneer hij als enige tribuut over lijkt te zijn en wordt opgehaald, werkt alles om hem heen hem op de een of andere manier nog tegen. Maar, het kwaad is nog lang niet geschied. Wetende hoe hij er jaren later bijloopt, voel je dat er nog van alles staat te gebeuren. En dat is ook zo. Suzanne Collins is wat dat betreft een weergaloze auteur en zal niets van je hoop of je hart heel laten.
Dageraad boven de boete geeft op intense, schrikbarende en emotionele wijze weer hoe Haymitch gevormd is tot de man die hij wordt ten tijde van de Hongerspelen van Katniss Everdeen.
1
Reageer op deze recensie
