Lezersrecensie
De eigen(aardig)heid van de kat
Na het succes van Kattenpoëzie uit de wereldliteratuur is er nu een Nederlandstalige verzameling samengesteld. Kattenpoëzie uit de Nederlandse literatuur is een bundel van gedichten geschreven door verschillende Nederlandse auteurs. Het zijn werken die door de jaren heen zijn geschreven o.a. door Rob Schouten, Annie M.G. Schmidt, P.C. Hooft, Willem Jan Otten en Marjoleine de Vos.
Deze kattenpoëzie is een veelzijdig opgestelde gedichtenbundel met teksten van verschillende dichters en schrijvers. Hierdoor zijn de teksten vrij uiteenlopend. Van enkele zinnen tot enkele bladzijdes lang, van simpel tot ingewikkeld en rijmend of juist tegendraads. Deze verscheidenheid maakt het interessant voor veel verschillende lezers.
Toch zullen niet alle teksten iedereen aanspreken. Veel werken zijn jaren of zelfs decennia oud. Enkelen zijn zelfs nog in de oudhollandse taal geschreven. Deze bevorderen de leesbaarheid niet ten goede, maar dagen de lezer wel uit tot enige toewijding. Daarbij is het geen probleem om bijvoorbeeld een gedicht over te slaan omdat het je op dat moment niet ligt. De gedichten vertellen allemaal een eigen verhaal en kunnen daardoor ook in een andere volgorde gelezen worden. Het herlezen van een gedicht kan wel helpen en leiden tot meer diepgang, duidelijkheid en een rijmvorm die voorheen verloren ging in het ontrafelen van het verhaal.
tot ik terugkeer naar de warme
keuken, waar ik nog stiller stap
om de vier katten niet te storen.
Toch komt er een naar voren,
rekt zich op en loopt met hoge staart
mijn broekspijp tegemoet.
Ik noem heel zacht zijn naam,
hij antwoordt met gespin.
Ik ben bevrijd, laat hém de nanacht in.
De eigen(aardig)heid van katten komt vrijwel in elk verhaal naar voren. Soms blijkt zelfs dat de kat niet veel verschilt van de mens. Sommige gedichten zijn vanuit de mens geschreven en sommigen vanuit de kat. Het is niet altijd meteen duidelijk vanuit wie je leest omdat het vanuit beide kanten zo herkenbaar aanvoelt. Je komt er dan pas aan het eind soms achter of het om de kat of de mens ging. Zo word je dan weer even met beide benen op de grond gezet.
Elk verhaal bevat een bepaalde inhoud en dit is telkens vrij divers. De rijmvormen verschillen en elk onderwerp is op een eigen manier op het papier gezet. De gedichten roepen herkenning op, of liefde. Ze gaan over overleven en rouw. Zo zullen zowel huidige als voormalige katteneigenaren of dierenliefhebbers in het algemeen zullen in staat zijn om iets uit deze bundel te halen wat hen aanspreekt of inspireert.
Kattenpoëzie is een veelzijdige bundel. Een ode aan de kat, opgesteld vanuit rouw, herkenning, liefde en vriendschap.
Deze kattenpoëzie is een veelzijdig opgestelde gedichtenbundel met teksten van verschillende dichters en schrijvers. Hierdoor zijn de teksten vrij uiteenlopend. Van enkele zinnen tot enkele bladzijdes lang, van simpel tot ingewikkeld en rijmend of juist tegendraads. Deze verscheidenheid maakt het interessant voor veel verschillende lezers.
Toch zullen niet alle teksten iedereen aanspreken. Veel werken zijn jaren of zelfs decennia oud. Enkelen zijn zelfs nog in de oudhollandse taal geschreven. Deze bevorderen de leesbaarheid niet ten goede, maar dagen de lezer wel uit tot enige toewijding. Daarbij is het geen probleem om bijvoorbeeld een gedicht over te slaan omdat het je op dat moment niet ligt. De gedichten vertellen allemaal een eigen verhaal en kunnen daardoor ook in een andere volgorde gelezen worden. Het herlezen van een gedicht kan wel helpen en leiden tot meer diepgang, duidelijkheid en een rijmvorm die voorheen verloren ging in het ontrafelen van het verhaal.
tot ik terugkeer naar de warme
keuken, waar ik nog stiller stap
om de vier katten niet te storen.
Toch komt er een naar voren,
rekt zich op en loopt met hoge staart
mijn broekspijp tegemoet.
Ik noem heel zacht zijn naam,
hij antwoordt met gespin.
Ik ben bevrijd, laat hém de nanacht in.
De eigen(aardig)heid van katten komt vrijwel in elk verhaal naar voren. Soms blijkt zelfs dat de kat niet veel verschilt van de mens. Sommige gedichten zijn vanuit de mens geschreven en sommigen vanuit de kat. Het is niet altijd meteen duidelijk vanuit wie je leest omdat het vanuit beide kanten zo herkenbaar aanvoelt. Je komt er dan pas aan het eind soms achter of het om de kat of de mens ging. Zo word je dan weer even met beide benen op de grond gezet.
Elk verhaal bevat een bepaalde inhoud en dit is telkens vrij divers. De rijmvormen verschillen en elk onderwerp is op een eigen manier op het papier gezet. De gedichten roepen herkenning op, of liefde. Ze gaan over overleven en rouw. Zo zullen zowel huidige als voormalige katteneigenaren of dierenliefhebbers in het algemeen zullen in staat zijn om iets uit deze bundel te halen wat hen aanspreekt of inspireert.
Kattenpoëzie is een veelzijdige bundel. Een ode aan de kat, opgesteld vanuit rouw, herkenning, liefde en vriendschap.
1
Reageer op deze recensie