Lezersrecensie
Voorspelbare maar heerlijke romance
Ellie werkt in het begin van het verhaal al een tijdje voor Rafael, ze heeft een goede band met zijn zoontje, maar niet met haar baas. Toch is er vanaf het begin een bepaalde spanning tussen die twee. De momenten dat ze wel bij elkaar in de buurt zijn en je vanuit beide perspectieven kunt lezen, is het duidelijk dat ze elkaar in elk geval aantrekkelijk vinden.
Het belangrijkste element in dit boek is vooral de onderlinge band tussen Ellie, Rafael en zijn zoontje. Ieder heeft elkaar lief op een andere manier, maar er zitten veel onuitgesproken gevoelens en gedachten tussen hen in, waardoor het niet allemaal even lekker loopt. Een van de meest voorkomende problemen in dit soort romantische boeken: slechte of miscommunicaties. Een soms irritant maar veel voorkomend probleem, zelfs wanneer de personages zich al een keer op die manier voor hun kop gestoten hebben. En vaak gebeurt het dan nog een keer. Niet altijd even leuk, vaak voorspelbaar en bijna altijd onnodig.
Toch merkte ik dat ik me er in dit boek niet zo heel erg aan stoorde. Die eerste keer in het begin van het boek wel, als ze met elkaar zouden praten zoals volwassene betaamd hadden alle volgende gebeurtenissen helemaal niet zo plaats hoeven te vinden. Maar goed, zonder die gebeurtenis dan ook geen boek, dus dat nemen we dan voor lief. Daarna krijgt het boek veel meer diepgang, meer gevoelens, meer gesprekken en vooral heel veel liefde. Maar doordat Rafael en Ellie allebei vertrouwensproblemen hebben, gaat dat minder makkelijk dan gedacht.
De hele weg naar elkaar vertrouwen toe is best wel lang, maar er gebeurt eigenlijk wel genoeg om de vaart in het verhaal te houden en het interessant te houden voor de lezer. In dit verhaal ligt de balans tussen het echte plot en minder echte ‘plot’ (lees seksuele aantrekkingskracht) ongeveer op ¾ en ¼. De aantrekkingskracht tussen Rafael en Ellie is dan nog het belangrijkst, als je steamy scènes verwacht, dan kom je lichtelijk bedrogen uit. En daar is natuurlijk helemaal niets mis mee, want daar hoeft een boek zeker niet alleen uit te bestaan.
Het belangrijkste element in dit boek is vooral de onderlinge band tussen Ellie, Rafael en zijn zoontje. Ieder heeft elkaar lief op een andere manier, maar er zitten veel onuitgesproken gevoelens en gedachten tussen hen in, waardoor het niet allemaal even lekker loopt. Een van de meest voorkomende problemen in dit soort romantische boeken: slechte of miscommunicaties. Een soms irritant maar veel voorkomend probleem, zelfs wanneer de personages zich al een keer op die manier voor hun kop gestoten hebben. En vaak gebeurt het dan nog een keer. Niet altijd even leuk, vaak voorspelbaar en bijna altijd onnodig.
Toch merkte ik dat ik me er in dit boek niet zo heel erg aan stoorde. Die eerste keer in het begin van het boek wel, als ze met elkaar zouden praten zoals volwassene betaamd hadden alle volgende gebeurtenissen helemaal niet zo plaats hoeven te vinden. Maar goed, zonder die gebeurtenis dan ook geen boek, dus dat nemen we dan voor lief. Daarna krijgt het boek veel meer diepgang, meer gevoelens, meer gesprekken en vooral heel veel liefde. Maar doordat Rafael en Ellie allebei vertrouwensproblemen hebben, gaat dat minder makkelijk dan gedacht.
De hele weg naar elkaar vertrouwen toe is best wel lang, maar er gebeurt eigenlijk wel genoeg om de vaart in het verhaal te houden en het interessant te houden voor de lezer. In dit verhaal ligt de balans tussen het echte plot en minder echte ‘plot’ (lees seksuele aantrekkingskracht) ongeveer op ¾ en ¼. De aantrekkingskracht tussen Rafael en Ellie is dan nog het belangrijkst, als je steamy scènes verwacht, dan kom je lichtelijk bedrogen uit. En daar is natuurlijk helemaal niets mis mee, want daar hoeft een boek zeker niet alleen uit te bestaan.
1
Reageer op deze recensie
