Eigenaardig mooi

Anna van Praag heeft al veel kinder- en jeugdboeken op haar naam staan. Ze combineert haar passie voor reizen graag met haar schrijfwerk. Voor Noorderlicht is ze met haar eigen gezin afgereisd naar de Wadden om inspiratie op te doen.

De veertienjarige Ive heeft geen zin om met haar ouders naar de Wadden te gaan en tien dagen lang met hen in een verlaten huisje te zitten terwijl ze alleen maar met zichzelf bezig zijn. Dank je feestelijk. Tijdens de rit krijgt Ive met haar vader een auto-ongeluk, maar na een observatie in het ziekenhuis kunnen ze de vakantie wel voortzetten. Vanaf dat moment ziet Ive af en toe vreemde dingen. Slangen in het haar van de vrouw van de ANWB. Stanley de visser die steeds op verschillende plekken opduikt. En Evi, de stoerste en leukste vriendin die je je maar zou kunnen wensen. Zij komt altijd opdagen op de momenten dat Ive haar het meest nodig heeft en haalt Ive over om spannende uitdagingen aan te gaan. Maar is dat allemaal wel verstandig?

Een van de eerste en ook belangrijkste elementen van dit verhaal is de schrijfstijl van de auteur. Het grootste deel van de tekst bestaat uit korte, simpele zinnen, alinea’s die redelijk abrupt tot een eind komen en ook vooral veel dialogen. Het verhaal wordt volledig vanuit Ive’s personage geschreven, maar komt niet eentonig over. Vanaf het eerste hoofdstuk wordt duidelijk dat Ive een eigenaardig meisje is. In de contactmomenten met haar ouders komt al snel naar voren dat ze een soort haat/liefde-relatie hebben. Er vinden discussies plaats, maar niet veel later worden er mooie herinneringen opgehaald. Zo blijkt dat Ive op dit moment op een soort keerpunt in haar leven staat en door het auto-ongeluk komt dit eerder aan het licht dan ze wellicht zelf had verwacht.

Hoewel de gebeurtenissen redelijk plotseling van start gaan en soms ook zo abrupt eindigen, heeft het verhaal wel een sterke rode draad. Al snel wordt duidelijk dat Ive zich zowel bewust als onbewust afzet tegen haar ouders. Ze wordt volwassener en zowel haar ouders als zijzelf moeten daarmee leren om gaan. Ive wordt geconfronteerd met nachtmerries, dagdromen, ruzies tussen haar ouders en ze leert wat haar eigen daden voor consequenties kunnen hebben. Doordat al deze elementen af en toe een beetje door elkaar lopen, is het niet altijd even duidelijk wat echt gebeurd is en wat niet. Naarmate het verhaal vordert, hoop je als lezer daar een antwoord op te krijgen en zelf onderscheid te kunnen maken, maar dit heeft de auteur open gelaten.

De contacten die Ive tijdens het verhaal legt, zijn niet altijd even realistisch. Ze komen soms zo onverwacht en de gesprekken die er dan plaatsvinden, voelen wat vreemd aan. De sfeer van het verhaal ligt hierdoor ietwat tussen het aardse en bovennatuurlijke en zorgt zo voor een mysterieuze sfeer. Er vinden behoorlijk wat tijdsprongen plaats, waardoor er wel een lekkere vaart in het verhaal zit, maar deze komen ook weleens redelijk onverwacht. Het draagt wat dat betreft wel bij aan het mysterie van het verhaal, maar maakt het verhaal net wat lastiger te volgen. Wanneer het einde in zicht komt, vallen enkele puzzelstukjes netjes op hun plek. Andere vragen blijven onbeantwoord, of kan de lezer zelf invullen naar aanleiding van de gebeurtenissen.

Noorderlicht is een eigenaardig maar tegelijkertijd mysterieus verhaal over een jong meisje dat steeds dichter bij de volwassenheid komt. Ze leert over gevaren, verantwoordelijkheden en veranderingen die mettertijd komen.