Interessante historische roman met meerdere onverwachte elementen

De twintigjarige Maria kan niet wachten om het huis uit te gaan, ze is haar moeder meer dan zat. Ze zet haar zinnen op Johannes, een getalenteerde timmerman, maar ze beseft dat ze dan trouwt beneden haar stand en dat haar familie dat nooit zal toestaan. Ze accepteert daarom het huwelijksverzoek van de dertig jaar oudere Pieter van Aerden, zodat ze alsnog met Johannes kan trouwen zodra Pieter is overleden. Maar dan pakt het allemaal toch anders uit.

In het vrouwenhofje is Maria Ponderus, de latere mevrouw van Aerden, het hoofdpersonage. Maria heeft echt geleefd en haar leven vormt de basis voor dit boek. Mérie heeft een verhaal bedacht rondom Maria, deels fictie maar ook deels gebaseerd op feiten. Het verhaal wordt verteld door het leven van Maria te volgen vanuit de derde persoon. Ze wordt geschetst als een intelligente en pragmatische vrouw, met aandacht voor haar medemens. Dat zie je terug in het hele verhaal. Naast het interessante personage heeft Mérie een zeer goed beeld van het leven destijds geschetst. Dit is gedaan door het leven en de omgeving om Maria heen te beschrijven, maar ook door het gebruik van feiten en andere gebeurtenissen uit die tijd. Het biedt daardoor een prachtig beeld in de historie van Nederland.

Naast een duidelijk geschetst karakter en een levendig beeld van vroeger heeft Mérie ook ruimte genomen voor de nodige humor. De grappen zijn heerlijk droog en zorgen voor wat luchtigheid in het verhaal. Hoewel een deel van het verhaal verzonnen is, is een groot deel dat niet. Het hofje bestaat nu nog steeds, wat het boek ook leerzaam maakt. Hoewel het nu klinkt alsof het een biografie is, is dat zeker niet het geval. Mérie heeft nog wat drama toegevoegd wat zorgt voor een meeslepend verhaal met een onverwacht einde. Daardoor is het een zeer interessante historische roman geworden, die meerdere onverwachte elementen bevat.