Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

De mysteries van de Bayou!

Monique 16 maart 2020

Het verhaal van Kya begint met een proloog. De ochtend van 30 oktober 1969, ligt het lichaam van Chase Andrews onder aan de oude brandweertoren.. Een verlaten plek, een goede plek om een lijk te laten verdwijnen. Echter het lot bepaald dat twee jongetjes op hun fietsen naar de toren crossen.

Barkley Cove, een dorp in het zuiden van Amerika. Grenzend aan het moerasland. Het is 1952. Kya een meisje van 6 jaar woont met haar familie in het moerasland. Ze is de jongste van 5 kinderen en 7 jaar jonger dan Jodie, de broer boven haar.

Op een een hete ochtend in augustus, ziet Kya haar moeder, met haar blauwe koffer het laantje uitlopen. Wanneer na alle andere kinderen, ook Jodie het huis verlaat, blijft Kya alleen achter met haar vader. Even lijkt het of haar vader de drank laat staan en een vader voor haar is. Dit is echter van korte duur, waardoor Kya rond haar 10 jaar op zichzelf is aangewezen.

Op haar eerste tocht, alleen op de boot van haar vader, leert ze Tate kennen. Kya is verdwaalt en hij zorgt ervoor dat ze weer terug komt in het eigen vaarwater. Hij maakt behoorlijk wat indruk op haar. Haar eerste liefde.

Kya leert steeds meer voor zichzelf te zorgen.
‘Het moeras is de enige familie die ik heb’. Toch krijgt ze ook hulp van Jumping, bij wie ze benzine komt voor de boot, en zijn vrouw.


Het boek heeft twee verhaallijnen. De een over het leven van Kya en het ongeval van Chase. Op een geven moment komen deze verhaallijnen samen.

Delia Owens debuteert op zeventig jarige leeftijd met “Daar waar de rivierkreeften zingen”. Haar manier van schrijven is zo beeldend, dat je het gevoel heb zelf aanwezig te zijn in haar boek.

Citaten als 'Traag meanderende stroompjes voeren de bol van de zon met zich mee naar zee en langpotige vogels verheffen zich met een onverwachte gratie, alsof ze niet op vliegen zijn gebouwd, tegen het achtergrondgeraas van ontelbare sneeuwganzen.'

Een mooie paraaf in het boek, waardoor ik gelijk leefde in het boek is: 'Moeras is niet hetzelfde als drasland. Moeras is een oord van licht, waar gras in het water groeit en het water overloopt in de lucht.

Deze zin straalt zo veel kracht uit. Het geeft tegelijk ook een gevoel van rust en energie. Het licht in de duister. Hier haalde Kya haar kracht vandaan.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Monique

Gesponsord

Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.